"สวัสดีครับคุณแม่"
"จ๊ะสวัสดีนี่น่ะเหรอซีโน่เพื่อนจากัวร์ที่พูดถึงเมื่อวันก่อน"
"ครับแม่นี่แล่ะซีโน่เพื่อนรักเพื่อนเลิฟกัวร์เลยล่ะ" จากัวร์พูดอย่างภาคภูมิใจในเพื่อนของตัวเองจนฉันอดขำไม่ได้
"แล้วทำไมไม่เคยชวนมาที่บ้านเราบ้างล่ะ"
"มันเป็นเด็กดีไม่เถลไถลไปไหนครับเลิกเรียนก็กลับไปช่วยแม่มันทำงานที่ร้านวันหยุดก็อยู่เฝ้าร้านให้แม่มัน"
"เป็นเด็กดีจังแล้วที่บ้านทำธุรกิจอะไรจ๊ะซีโน่"
"บะ...."
"บ้านมันทำธุรกิจเกี่ยวกับจิลเวอรี่ครับแม่ แม่มันเปิดร้านเพชรอยู่แทบจะทุกห้างในกรุงเทพร้านใหญ่ๆในห้างอ่ะของครอบครัวมันทั้งนั้นเป็นไงเพื่อกัวร์รวยป่ะ 5555"
"แบ่งให้เพื่อนแกตอบมั่งไอ้กัวร์เล่นตอบแทนไปหมดสงสารซีโน่ดูดินั่งเป็นใบ้อยู่เนี๊ย" แสนรักเอ็ดน้องชายที่เอาแต่พูดอยู่คนเดียวปล่อยซีโน่นั่งยิ้มเรียบร้อยอยู่ข้างๆ ฉัน
"เป็นเด็กดีจังเลยนะจ๊ะเรียนอยู่แท้ยังช่วยพ่อช่วยแม่ทำงาน ไม่เหมือนใครบางคนเลิกเรียนมาก็
