“ฝ่าบาท นี่คือสีเล็บที่เก็บตัวอย่างได้จากร่างของฟ่งหนิงเซียนพ่ะย่ะค่ะ สีนี้ก็เป็นสีเดียวกับที่ชุนลี่ถิงทาเช่นกัน พวกนางลืมสังเกตเพียงสิ่งเล็ก ๆ นี้จึงได้ทิ้งช่องโหว่ของหลักฐานเอาไว้ให้มัดตัวพ่ะย่ะค่ะ”
ฝ่าบาทพยักหน้าให้ทหารมานำไปเทียบกับสีเล็บของแต่ละคนก่อนจะรีบวิ่งกลับมาเพื่อรายงานอีกครั้ง
“กราบทูลฝ่าบาท สีเล็บทั้งสองนี้…ตรงกับสีเล็บของทั้งสองคนพ่ะย่ะค่ะ”
ฝ่าบาทหลับตาลงช้า ๆ พร้อมกับพยักหน้ารับรู้ แม้ว่าเขาอยากจะช่วยแต่ก็คงไร้หนทางเมื่อพวกนางเองก็รับสารภาพออกมาจนหมดสิ้น
“ทหาร!!! ส่งตัวพวกนางไปที่คุกหลวง พรุ่งนี้ยามซื่อ (09.00 น.) ประหาร!!”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ใต้เท้าชุนเจ้ากรมขุนนางแม้ว่าอยากจะแก้ต่างให้บุตรสาวแต่ก็ทำได้เพียงยอมรับเท่านั้น เพราะความทะเยอทะยานของญาติฝั่งมารดาที่นางนับถือทำให้บุตรสาวของเขาเสียคนจนพาตนเองมาพบจุดจบเช่นนี้
“ท่านเจ้าเมือง ท่านราชครู ข้าช่วยสะสางแค้นนี้ให้พวกท่าน
