บทที่ 32

3585 คำ

[SPEAK PART :: OUNGPAO] มหาวิทยาลัยฮงโด ตอนนี้ผมเลิกเรียนเเล้วที่จริงเลิกตั้งเเต่บ่ายสามเเต่นั่งเสิร์ชหาข้อมูลพวกชุดคอสเพลย์เมดหูแมวน่ารักๆ อยู่นั่งคนเดียวนานนับชั่วโมงกว่าจะหาห้างที่ถูกใจ ไปได้ เเล้วก็ใกล้บ้าน สรุปมันก็คือห้างที่ห่างออกไปจากที่นี่ไม่กี่กิโลนี่เอง เเต่อันที่จริงผมไม่เคยออกทัวร์เเถวนี้เท่าไหร่ ไม่ยักรู้ว่าเเถวนี้จะมีขายด้วย เเต่มันก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องเหมารถไปไหนใกล้เพราะผมเองก็รีบใช้ของคืนนี้ด้วยดิ เอาใจใครบางคนซะหน่อย ฮึ! "โวยโทรมาจังเนี่ย จิกอย่างกับไก่"ผมโวยวายตอนที่กำลังเดินออกจากตึกออกมาคนเดียว สายตาพยายามสอดส่องเผื่อมาป๊ะกับพี่เคนจะทำยังไงล่ะเนี่ย เเต่เมื่อเช้าพี่เคนเขาส่งข้อความมาหาผมเเล้วว่าให้ไปรอเขาที่ร้านผมก็เลยกะเวลาเอาไว้เเล้วว่าน่าจะพอมีเวลาเหลืออยู่บ้าง ถ้าเจ้าตัวไม่เลิกเร็วเกินไปอะนะ -'- ผมมองหน้าจอมือถือที่ปรากฏเป็นเบอร์ของพี่เคนรอบที่สองเเต่ผมก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม