เอมิ...
วันนี้ฉันตื่นมาด้วยความรู้สึกปวดตาแล้วก็ปวดหัวเป็นอย่างมากสงสัยเป็นเพราะร้องไห้หนักเมื่อคืนตื่นมาก็เลยเหมือนจะไม่สบาย ฉันดูนาฬิกาที่ฝาผนังตอนนี้มันสายแล้วฉันพยายามลุกจากเตียงเพื่อไปห้องน้ำอาบน้ำไปทำงาน ถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าฉันรู้สึกไม่สบายฉันจะไม่ลุกไปไหนเลยจะนอนทั้งวันแต่ตอนนี้ฉันมีหน้าที่ๆต้องทำฉันไม่อยากให้พี่ภูมิว่าฉันอ่อนแอ
ฉันเดินลงมาข้างล่างก็เจอทุกคนนั่งกันพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหาร
"ลงมาแล้วเหรอลูกหม่ามี้กำลังจะให้พี่แม่บ้านขึ้นไปตามพอดี"
"ค่ะ"
"เป็นอะไรหน้าซีดๆไม่สบายเหรอเอมิ" อากงถามฉัน
"ปวดหัวนิดหน่อยค่ะอากง"
"ถ้าไม่สบายก็นอนพักผ่อนไม่ต้องไปทำงานหรอกนะลูก" อาม่าบอกฉัน
"ไม่เป็นไรเอมิไปทำงานไหวอยู่ค่ะกินยาไปแล้วเดี๋ยวก็ดีขึ้น"
"เอางั้นเหรอลูก"
"ค่ะหม่ามี้ พ่อคะเดี๋ยวพ่อไปส่งเอมิหน่อยนะคะเอมิไม่อยากขับรถ"
"ได้ครับลูกแต่ถ้าทำงานแล้วไม่ไหวก็โทรพาพ่อเข้าใจไหมพ่อจะไปรับ"
