เอมิ....
"ขอโทษ" ขอโทษงั้นเหรอพี่ภูมิพูดคำว่าขอโทษอย่างงั้นเหรอฉันเงยหน้ามองหน้าพี่ภูมิ ฉันไม่อยากเชื่อว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา
"ฮึก ฮึก พี่ภูมิ" ฉันร้องไห้หนักกว่าเดิมเพราะสายตาที่เขามองมามันแตกต่างจากก่อนหน้านี้
"โตแล้วร้องไห้ทำไม" พี่ภูมิยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยนมาก
"พี่ภูมิ ฮืออ ฮือออ" ฉันลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปกอดพี่ภูมิจากทางด้านหลัง พี่ภูมิดึงฉันไปนั่งบนตักแล้วกอดปลอบฉันมันยิ่งทำให้ฉัน ร้องไห้ไม่หยุด
"พี่...ใจร้ายกับเรามากเลยสินะ"
"อื้มมมม มากๆ เลยค่ะ" ฉันพยักหน้ารัวๆ ด้วยความเสียใจ
"ขอโทษนะพี่ขอโทษ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ" พี่ภูมิโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วจูบฉันที่ริมฝีปากอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวลฉันโอบรอบคอพี่ภูมิแล้ว จูบตอบเขา
"อ๊ะพี่ภูมิ!!!" ฉันสะดุ้งตกใจเมื่อจู่ๆๆ พี่ภูมิก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วอุ้มฉันเดินไปยังห้องนอน เขาวางฉันลงบนเตียงอย่างช้าๆ ก่อนจะก้าวขาตามขึ
