“ร้านมีคนงานที่ท้องไม่มีสามี ไม่รู้ไปสำส่อนที่ใดมา ข่าวมาว่าชอบไปอ่อยสามีข้าด้วยล่ะ ดีนะที่ข้ารู้ทันก่อน”
คำพูดแบบนี้อีกแล้วจื่อเถาถอนหายใจ เรื่องป้าข้างบ้านจบไปแล้ว แล้วนี่ป้าที่ไหนอีกนะ จะให้นางพักสักหน่อยไม่ได้หรือไง
“นี่เจ้ามาก่อกวนร้านคนอื่น ว่างมากหรือไง” จื่อเถาเพิ่งกินข้าวอิ่มแทนที่จะได้พักผ่อน กลับต้องมาเจอยายป้าที่ไหนไม่รู้
“นังหนูเจ้านะอยากให้ร้านแปดเปื้อนหรือรับสตรีไร้หัวนอนปลายเท้า วัน ๆ นางเอาแต่หลอกล่อบุรุษสามีผู้อื่น”
เสิ่นซื่ออุ้มลูกชายออกมา แล้วก็เห็นสตรีใดก็ไม่รู้จักมายืนด่านางฉอด ๆ นางไม่เข้าใจว่านางไปทำอันใดให้
“ข้าไม่รู้จักเจ้า เจ้าเอาอะไรมาพูด”
“เจ้าเดินผ่านหน้าบ้านข้าจะไม่ให้ข้าพูดได้อย่างไร แทนที่จะไปอีกทางกลับต้องผ่านหน้าบ้านข้า แล้วเจ้ามีลูกติดก้นอยู่แล้วยังริเป็นนางจิ้งจอกล่อลวงบุรุษรึ”
ยายป้าหวงสามียืนด่าท่านป้าเสิ่นซื่อจนจื่อเถาหงุดหงิด อยากรู้นั
