วันถัดมาจื่อเถามาที่ร้านช่วงสาย แยกกับท่านแม่เมื่อนางกำลังเดินตรวจตราในครัว เหล่าเด็ก ๆ ที่คอยรับลูกค้าให้หน้าร้านก็พากันไปยืนคุยบางอย่างกับอี้หาน นางก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะงานที่มีก็ล้นมือทั้งต้องเตรียมสั่งข้าวสารมาเก็บไว้ เพราะไม่ใช่ฤดูทำนาแล้ว ย่างเข้าฤดูร้อนอากาศที่นี่ค่อนข้างร้อน นางจะได้ใช้น้ำแข็งที่เก็บไว้ในห้วงมิติของนางเสียที กำลังคิดทำน้ำแข็งใสราดด้วยน้ำหวานรสชาติดีเยี่ยม และใส่เครื่องต่าง ๆ
นางตรวจบัญชีวัตถุดิบไปแล้วก็สั่งซื้อของให้เพียงพอแล้วเดินออกมา พบว่าเด็ก ๆ แยกกันไปทำงานแล้วแต่มี
อี้หานที่ยังไม่กลับยืนกระอักกระอ่วนอยู่หน้าร้านคล้ายมีเรื่องอยากพูด
“เจ้ามีเรื่องอึดอัดใจอันใดหรือไม่ หรือว่าใครรังแก”
จื่อเถาเดินตรงมาหาเขา มองสังเกตแล้วจึงถามขึ้น
“พี่จื่อเถาขอรับ...เอ่อ...เรื่องที่อาหลง อาจิ่นและอา
หนิวจะไปศึกษาที่สำนักศึกษา หากว่า...หากว่า...ให้ข้าเข้าเรียนด้วยจะได้หรือไ
