อวี่เทียนหมิงนั่งมองหลานสาวที่พบเมื่อเจ็ดปีก่อน ไม่นึกว่าข่าวที่ได้ยินอีกครั้งจะพาให้เขาเจ็บปวดใจเช่นนี้
“อาชิงเอ้ย เจ้าสบายดีรึ” น้ำเสียงสั่น ๆ ของท่านน้าเล็กทำให้ชุยชิงชิงน้ำตาคลอ ตอนนั้นหากนางฟังคำเตือนของท่านน้ากับท่านแม่ นางจะมีจุดจบเช่นนี้หรือ เพราะนางดื้อรั้นเองแท้ ๆ
“ท่านน้า...!” อวี่เทียนหมิงเห็นเสียงสั่นเครือของหลานสาวที่ตนรัก ก็เจ็บปวดใจ นางคงใช้ชีวิตในตระกูลฟู่เฉียนได้ไม่ดีนัก
“เอาเถอะ เรื่องก็ผ่านมาแล้ว เจ้าก็ยังเป็นหลานรักของน้าเช่นเดิมนั่นแหละ มาวันนี้ข้าจะถือโอกาสมาบอกเจ้าว่า ข้าจะย้ายไปเจียงซูอยู่ที่นั่นเลย หากว่าเจ้าลำบากยากเข็ญสิ่งใด ก็ไปหาน้าก็แล้วกัน” อวี่เทียนหมิงถือโอกาสบอกข่าวนี้แก่หลานสาว เขาต้องการไปสงบจิตใจที่นั่นในช่วงบั้นปลายชีวิต
จื่อเถาถือถ้วยข้าวต้มมาให้ท่านตาได้ยินเข้าพอดี จึงอยากรู้ว่าเหตุใดท่านตาเล็กถึงได้จะไปอยู่ที่เจียงซูเสียเล่า
“ท่านตามีปัญห
