เช้าวันรุ่งขึ้นคนของกรมอาญาปิดล้อมตระกูลฟู่เฉียนไว้รอบ ชาวบ้านที่ผ่านไปมาต่างมามุงดูว่าผู้ใดทำผิด เสียงฮืออื้ออึงไปทั่วบริเวณ แม้กระทั่งคนเฝ้าประตูก็ยังแปลกใจ แต่ยังไม่ได้เปิดประตูออกมาดู เพียงแง้มช่องที่ส่องว่าผู้ใดมาเยือนเท่านั้น แต่เมื่อเห็นเป็นคนของทางการพวกเขาถึงกับผงะ แล้วรีบปิดช่องรีบวิ่งไปรายงานนายหญิงผู้เฒ่า
“เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้วขอรับ”
ฉินเจียงซินกำลังจิบชายามเช้า ฟังเสียงร้องวิหคแลดูหมู่ภมรบินตอมดอกไม้ ชมบรรยากาศในสวนหน้าเรือนของตัวเอง เพียงยังไม่ทันอิ่มเอมใจ มีเสียงบ่าวชายเสียงดังเอ็ดตะโรมาเสียก่อน จนต้องให้ไฉ่หงคนสนิทของตัวเองออกไปดู มือที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีเปิดถ้วยชายกขึ้นจิบ ก่อนจะวางรอคอยฝังคำตอบจากคนของตัวเอง
“นายหญิงเจ้าคะ นายหญิง เกิดเรื่องแล้วเจ้าค่ะ” ไฉหงหน้าตาตื่นกลับมาพร้อมกับรายงานเกี่ยวกับคนของทางการมาปิดล้อมเรือนตระกูลฟู่เฉียน ราวกับคนในจวนทำผิด
