“จริงหรือแม่หนูมีคนทำคลอดได้จริงหรือ” เฉินหนานแทบคุกเข่าขอบคุณฟ้าดิน เขาให้คนไปตามหมอตำแยตั้งนานแล้วไม่รู้เกิดเหตุอันใดถึงยังไม่มาถึง แท้ที่จริงหมู่บ้านใกล้เคียงกันเดินทางแค่สองเค่อก็ถึง จะให้พาภรรยาไปในอำเภอเชียงก็ไกลมาก กลัวว่าภรรยาจะคลอดกลางทางเสียก่อน
“ท่านลุงผู้ใหญ่เกรงว่ารอหมอตำแยจะไม่ทันเจ้าค่ะ” จื่อเถาเห็นสีหน้าภรรยาของลุงผู้ใหญ่แล้วคาดว่าเจ็บท้องมาสักระยะแล้วกระมัง
“ฝากพวกเจ้าด้วยเถิด” เฉินหนานไม่อยากเสียภรรยากับลูกไป เขาเสียแม่ไปตอนคลอดเขา และเขาไม่อยากให้ภรรยาของเขาต้องตายเหมือนท่านแม่
ไม่นานนักท่านยายและท่านแม่รวมถึงสาวใช้ที่ติดตามก็วิ่งมาที่บ้านผู้ใหญ่ มีท่านยายที่ใจเย็นกว่าคนอื่นสั่งสาวใช้ให้ไปตั้งน้ำ จุดไฟให้รอบบ้าน ภายในบ้านผู้ใหญ่เริ่มวุ่นวายกันอีกครั้ง
จื่อเถาจับมือภรรยาผู้ใหญ่ชั่วครู่ หลินอี้สาวใช้ของท่านยายก็เข้ามาจัดการจัดห้องทำคลอดให้ นางจึงออกมา แล้วให้ท่านแม่
