00.45 am.
ฉันเงยหน้ามองโรงพยาบาลเอกชนตรงหน้าก่อนจะลงจากรถที่ตัวเองขับมา และเดินเข้าไปในภายในโรงพยาบาลพร้อมกับตรงเข้าไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ทันที
"ขอโทษนะคะที่นี่มีคนไข้ที่ชื่อปกรณ์กิตไหม?"
"สักครู่นะคะ"
พนักงานโรงพยาบาลที่นั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์หาข้อมูลให้ฉันไม่ถึงนาทีเธอก็เงยหน้ามามองฉัน
"มีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรคะ?"
"อลิซค่ะ"
"คุณปกรณ์กิตแจ้งว่าคุณจะมาพอดี เพราะงั้นเชิญที่ห้องพักชั้นห้าได้เลยค่ะ"
ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยความเร่งรีบ เพราะตอนนี้ตัวเองอยากจะมาเห็นด้วยตาตัวเองน่ะว่าเรื่องที่ไอ้ก๊อดอะไรนั่นบอกมันคือเรื่องจริงแค่ไหน
ครืด
ประตูลิฟต์เปิดออกพร้อมกับฉันที่ก้าวเดินออกจากลิฟต์และตรงไปที่ห้องพักของไอ้ก๊อด ซึ่งไม่นานฉันก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องมันฉันจึงเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูหมุนให้มันเปิดออก
"มาแล้วเหรอคุณอลิซ...สินะ"
ฉันเลิกคิ้วมองไอ้ก๊อดที่กำลังนอนเดี้ยงอยู
