Chapter 20
“เจ็บนะคะ ปล่อยได้หรือยัง” เธอร้องโวยวาย เขาก็ยอมปล่อยแต่โดยดี
เดือนสิบลูบข้อมือตัวเองไปมา พบว่ามันแดงก่ำ เธอก็ค้อนเขาให้ควัก
“เจ็บนะ ข้อมือแดงหมดแล้วเห็นไหม”
“เธอกล้าดียังไงให้ผู้ชายมาจับมือถือแขน” เขาเดินเข้าหาพลางเอ่ยถามอย่างคาดคั้น
“วะ! ว้าย!” เดือนสิบถอยหนีอย่างตกใจ ทำท่าจะล้มหงายหลังเขาก็คว้าตัวเธอเอาไว้ ทั้งสองมองสบตากันนิ่งนาน
“ปล่อยได้แล้วค่ะ” หัวใจของเดือนสิบเต้นรัวเร็ว เธอดันใบหน้าของเขาออกห่างเมื่อเขาจะจูบ ก่อนจะถอยหนีไปเสียหลายก้าว
อาการถอยหนีของเธอทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจไม่น้อย อาจเพราะว่าเธอไม่เคยถอยหนี แต่วิ่งเข้าใส่เขาอยู่ตลอดเวลา พอเธอมีท่าทีเช่นนี้เลยทำให้เขารู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอันมาก
“ไม่ต้องถอยหนีไปไกลเสียขนาดนั้นก็ได้ พอบอกว่าจะถอนหมั้นก็รีบหาผู้ชายคนอื่นมาเสียบเลยนะ” เขาพูดแดกดันเธอ ซึ่งปกติเขาจะเฉยชาไม่เคยพูดแบบนี้กับเธอมาก่อน ทำให้เธอเองก็สติห
