Chapter 25
พิธีแต่งงานที่ถูกจัดขึ้น เป็นการแต่งงานตามประเพณีไทยที่เรียบง่ายเน้นธรรมชาติไม่หรูหราบอกแค่ญาติสนิทมิตรสหายเท่านั้น
เจ้าบ่าวค่อนข้างหวงเจ้าสาว เพราะหนุ่ม ๆ ในงานต่างชมว่าเจ้าสาวสวย แถมยังมองมาตาเป็นมัน
“พี่มาแสดงความดีใจกับเดือนด้วยครับ” เหมืองเดินเข้ามาหาคู่บ่าวสาว ก่อนจะยื่นของขวัญให้หญิงสาว
“ใครเชิญแกไม่ทราบ”
“เดือนเชิญพี่เหมืองมาค่ะ พี่หนาวห้ามเสียมารยาทเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเดือนไม่ยอมแน่ พี่เหมืองเป็นแขกของเดือน”
“นี่เดือน”
“ก็เอาสิคะ พี่กล้าเหรอ” เดือนสิบเอ่ยถาม
“พี่เห็นกับเดือนนะครับ” ฤทธิ์หนาวเสียงอ่อย เหมืองอมยิ้ม
“ยิ้มอะไร”
“ขยับหูมาสิ แล้วจะบอก” ถึงจะไม่กินเส้นกัน แต่เขาก็ไม่อยากให้ผู้ชายด้วยกันโดนหยามหรือโดนล้อ
“อะไร” ฤทธิ์หนาวเอ่ยถาม แต่ก็ยื่นหูไปใกล้กับเหมือง อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร
“ฉันว่านายน่าจะเกลียมัวแล้วล่ะ”
“เกลียมัว” ฤทธิ์หนาวทวนประโยคของอีกฝ
