ตกดึก
หลังจากที่ทุกคนพากันเข้านอนหมดแล้วฉันยังคงนั่งอยู่ที่ริมระเบียงอยู่เลย ส่วนคุณดินไปอาบน้ำอยู่ ตอนนี้ท้องของฉันก็เริ่มนูนออกมาให้ได้เห็นแล้วนะ แต่ยังไม่ใหญ่มากถึงท้องนี้จะเป็นท้องที่สองแต่ตอนที่ฉันท้องพากรฉันก็ไม่ได้ท้องใหญ่มากและหน้าท้องฉันก็ไม่ได้ลายด้วย
"คิดอะไรอยู่ครับ...ทำไมยังไม่เข้าบ้านอีกตากลมเย็นมากๆระวังจะไม่สบายเอานะครับ.." คุณดินเดินมาจากทางด้านหลังของฉันก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมหัวไหล่ให้ฉันแล้วกอดฉันจะด้านหลัง
"ลินยังนอนไม่หลับค่ะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย" ฉันบอกกับคุณดิน นี่แหละอาการของคนท้องมันดูลำบากไปหมดเลย นอนก็นอนไม่หลับกินแล้วก็เหมือนกินไม่อิ่ม พอถึงเวลากลางวันก็อยากจะนอนอย่างเดียว
"คิดเรื่องพ่อของพากรเหรอครับ" คุณดินพูดข้างๆหูของฉัน
"คุณรู้ได้ยังไงคะว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร!?" ฉันหันหน้ากลับไปถามคุณดินด้วยสีหน้าที่ตกใจอยู่ไม่น้อย เพราะฉันยังไม่เคยบอกเรื่องนี้กับคุณดินเล
