ใยไหมเดินกลับมานั่งตรงเก้าอี้ผ้าใบที่เดิม ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ไม่เข้าใจคนที่โทรมาโมโหเธอเมื่อกี้ว่าเขาเป็นอะไรกับรูปที่ใบหม่อนลงขนาดนั้น
"โซลมันโทรหามึงเหรอ?"
"อืม บอกให้กูบอกอีหม่อนให้ลบรูปเมื่อกี้ที่มันลง"
"ฮ่า! ฮ่า! มันหวงมึงแล้วอีไหม"ใบหม่อนหัวเราะออกมาเสียงดัง รวมถึงเพื่อนอีกสองคนด้วยที่กำลังหันมาสนใจเรื่องนี้
"งั้นมึงต้องยิ่งทำให้มันคลั่งเยอะ ๆ กูอยากรู้ว่าคนแบบมันหึงมาก ๆ แล้วจะไปสุดที่ตรงไหน"ทั้งสามคนเห็นดีด้วย โดยไม่ได้ถามความคิดของเธอสักคำ ลุกขึ้นมาดึงมือเธอให้ไปถ่ายรูปที่ริมหาด ตอนนี้ดวงอาทิตย์เริ่มอ่อนแสงลงแล้ว ทำให้ตรงริมหาดเริ่มมีนักท่องเที่ยวมากขึ้น โดยเฉพาะชาวต่างชาติที่หนาตามากกว่าปกติ
แชะ! แชะ! แชะ!
ใบหม่อนจัดแจงท่าถ่ายรูปให้ใยไหมหลายท่า ตอนนี้คนบริเวณนี้เริ่มหันมามองตรงที่เราสี่คนยืนถ่ายรูปกันอยู่ น่าจะเพราะการแต่งตัวที่เราทั้งสี่คนใส่บิกินี่แบบเดียวกันแต่คนละสี
