“พอเหอะ อีกสองข้อของนายพูดมาเลย”
“ฟังให้ดีนะใยไหม ข้อแรกฉันไม่ได้จะพูดแบบนี้แค่เพราะรู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับฉัน ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันก็ต้องรักผู้หญิงทุกคนที่สารภาพรักกับฉันนะสิ”
“ก็บอกว่าไม่ได้สารภาพ”เธอค้านเสียงหลงที่เขายังพูดแบบนี้
“ฉันรักเธอ ไม่รู้เหมือนกันว่ารักตั้งแต่ตอนไหน แต่รู้อีกทีฉันก็รักเธอไปแล้ว ถึงฉันจะไม่รู้ความรู้สึกเธอก่อน ฉันก็ตั้งใจจะบอกเธออยู่แล้ว ฉันแค่ปล่อยให้ตัวเองได้ทบทวนความรู้สึกกับเธอให้แน่ใจ วันนั้นก็ตั้งใจไปหาเธอ แต่เธอก็ทิ้งฉันไปแล้ว”
“ใครทิ้งนาย พูดให้ดีนะโซล วันนั้นที่ทะเล ฉันก็แค่ขู่ ไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นด้วย แต่นายก็เดินหนีออกมาเลย แถมยังทิ้งฉันกลับกรุงเทพฯ มาก่อนเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่บอกว่าจะกลับพร้อมกัน”
“ก็คนมันเสียใจที่เธอพูดออกมาโดยไม่รู้สึกอะไรแบบนั้น ทั้งที่ตอนนั้นฉันหวงเธอแทบบ้าอยู่แล้ว แต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าฉันรักเธอจะตายห่า ยังคิดจะทิ้งกันได้ลงคอ”
