“ ถ้าหลิวไม่ชอบ ผมก็จะไม่ทำอีก ” เมื่อเขาพูดแบบนั้นก็ทำให้เธอตะกุกตะกัก
“ ปละ... เปล่า นั่นมันชีวิตนายนี่ นายจะทำอะไรมันก็เรื่องของนาย ”
“ ผมจะไม่ทำมันอีกแล้ว ผมสัญญา ” เขาว่าพลางจิ้มสับปะรดมาจ่อเข้าที่ปากของเธอ
“ หวานมากเลย อ้าปากเร้ว อ้ามมม ”
“ กินเองได้น่า ”
“ ก็ผมอยากป้อนนี่ อ้าปากนะครับพี่สาว ” เธอจำต้องอ้าปากรับสับปะรดชิ้นนั้นเข้าไปตามความต้องการของเขา
“ กินเยอะ ๆ สับปะรดเนี่ย เค้าว่ามีประโยชน์ ช่วยชะลอความแก่ได้ด้วย ” คำพูดนั้นทำให้เธอทำตาโต
“ นี่นายว่าฉันแก่เหรอ ”
“ ยังไม่ได้พูดอะไรเลย ร้อนตัวไปเองนะเนี่ย เอ๊ะ หรือว่าแก่จริงนะ นั่นไง มีรอยขีด ๆ ที่หางตาด้วย ใช่ตีนกาหรือเปล่าน้า ” เขาเย้า เธอฟาดมือข้ามโต๊ะมาตุ้บตั้บใส่ท่อนแขน เขาลุกขึ้นแกล้งวิ่งหนี เธอวิ่งตามแล้วฟาดไม่ยั้ง
“ โอ๊ย เจ็บ ๆๆ พี่สาวใจร้าย พอแล้ว ๆๆๆ ”
“ ไม่พอ หน็อยแน่ มีอย่างที่ไหนมากินข้าวบ้านเค้าแล้วยังจะม
