เมื่อไม่มีทางเลี่ยง เอริกาจึงเปิดประตูให้หญิงสูงวัยท่านนี้เข้ามาในห้อง เธอประนมมือไหว้หญิงสูงวัยที่มาใหม่ด้วยความนอบน้อมถ่อมตน แต่หญิงสูงวัยผู้นั้นกลับมองเธอด้วยหางตา แต่เอริกาก็ไม่ได้ถือสาแต่อย่างใด
“เธอใช่มั้ย ผู้หญิงที่มาติดตาดลอยู่” คำพูดคำจาของคุณพิไลลักษณ์เต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม
“เชิญคุณท่านนั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวดิฉันไปเอาน้ำให้นะคะ” เอริกาไม่อยากต่อปากต่อคำกับผู้สูงวัย เธอจึงเลี่ยงการมีปากเสียงกับท่าน
“ไม่ต้องมาทำเป็นเจ้าบ้านที่ดีหรอก ฉันไม่ต้องการ นั่งลงแล้วตอบคำถามของฉัน” คุณพิไลลักษณ์สั่งเสียงห้วน
“ค่ะ” เอริกาตอบรับแม้ไม่เต็มใจ แต่มือของเธอแอบกดโทรศัพท์หาดลธี เพราะเธอไม่รู้ว่าเธอจะเผชิญเหตุการณ์ตรงหน้านี้อย่างไรดี เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าดลธีจะรับสาย และเข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการสื่อสาร เพื่อเธอไม่กล้ายกหูคุย ด้วยเพราะแววตาที่น่ากลัวจากผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า มันทำให้เธอประหม่าไ
