โซ่เสน่หาพันธนาการหัวใจ

ผลพวง...1

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เมื่อเห็นใบหน้าหวานเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ดลธีก็เอ่ยถามออกไปด้วยความเป็นห่วง

“ช่วยฉันด้วยนะคะ ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันน่าจะโดนป้ายยาอะไรสักอย่าง ตอนนี้มันมึนๆ แล้วก็รู้สึกร้อนมาก” เอริกาเอ่ยออกไปอย่างไม่ได้คิดอะไร ดลธีถึงกับลังเล เธอโดยป้ายยา ก็แปลว่าอีกไม่นานอาการบางอย่างมันก็ต้องกำเริบ ถ้าเขาไม่ช่วยเธอตอนนี้ บางทีเรื่องร้ายๆ อาจจะเกิดกับผู้หญิงสาวสวยอย่างเธอก็ได้

“งั้นคุณรีบบอกที่อยู่ของคุณมา ผมจะพาคุณไปส่ง” ด้วยความเป็นแพทย์ของเขา ทำให้เขาไม่สามารถปล่อยหญิงสาวที่เป็นเสมือนคนไข้อุบัติเหตุฉุกเฉินที่เขาพบกลางทางได้

“ฉันอยู่แถวสายไหมค่ะ ช่วยไปส่งฉันที” เอริกาเอ่ยด้วยความดีใจ เธอไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นใคร เธอได้แต่ภาวนาขอให้เขาเป็นคนดี

“ขึ้นรถเถอะครับ” ชายหนุ่มกล่าวเพื่อชวนเธอขึ้นรถ และเมื่อหญิงสาวขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจึงส่งน้ำเปล่าในรถให้เธอดื่ม เพราะนี่คือวิธีช่วยเหลือเบื้องต้นสำหรับคนที่โดนป้ายยาแบบเธอ

“ขอบคุณนะคะ แต่ฉันไม่ได้หิวน้ำค่ะ” เอริการีบบอกออกไป

“ดื่มไปเถอะ ผมไม่รู้ว่าคุณโดนยาอะไร แต่การดื่มน้ำมันจะช่วยคุณได้มากเลยทีเดียว” ดลธีกล่าวเสียงนุ่ม

“ค่ะ” หญิงสาวรับมาดื่มอย่างงงๆ แต่ยิ่งดื่มเข้าไป มันกลับทำให้อาการประหลาดมันเพิ่มมากขึ้น ด้วยเพราะระยะเวลาที่เธอโดนยา จนถึงตอนนี้มันเป็นระยะเวลาที่ยาเริ่มออกฤทธิ์

“คุณ ฉันว่าฉันไม่ไหวแล้ว คุณมีที่พาฉันไปมั้ย ฉันร้อน” อาการของเธอเริ่มออก ใบหน้าที่แดงของหญิงสาว ทำให้ชายหนุ่มเริ่มเข้าใจได้ว่า ถ้าขืนเธอยังอยู่บนรถกับเขา อาจจะเป็นไปได้ว่า อาจจะเกิดเรื่องบางอย่างบนรถก็ได้ ซึ่งมันสุ่มเสี่ยงเกินไป และที่สำคัญกว่าเขาจะไปถึงสายไหม มันก็เกือบสามสิบนาที ซึ่งเป็นช่วงที่ยาจะออกฤทธิ์เต็มที่ เขาจึงตัดสินใจหักเลี้ยวเข้าไปโรงแรมห้าดาวระหว่างทาง ในขณะที่หญิงสาวที่นั่งมาด้วยเริ่มมีอาการอยู่ไม่สุข

“ผมขอโทษนะ แต่คุณพักที่นี่ก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้คุณค่อยกลับ ผมไม่กล้าไปส่งคุณในสภาพแบบนี้ ขอให้คุณเข้าใจด้วย ผมไม่ได้หวังร้ายใดๆ กับคุณทั้งสิ้น” ชายหนุ่มกล่าวจริงจัง ซึ่งเธอก็พยักหน้าเข้าใจ

แต่ภาพหลังจากนั้นมันหายไปจากความทรงจำของเธอ เธอรู้ตัวเพียงว่าเมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอ เธอก็นอนอยู่ข้างกายเขา และที่สำคัญสัญญาณบางอย่างในร่างกาย บ่งบอกว่าเธอเป็นของเขา ชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเสียเสียงเรียงนาม

ท้ายที่สุดทุกอย่างก็จบลงแบบนี้ ไม่ว่าเธอจะเสียสาวให้ใคร สุดท้ายมันก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน เธอคิดว่าเธอจะรอด แต่อนิจจา เธอกลับตกเป็นของชายแปลกหน้า ทีเธอคิดว่าเขาจะช่วยเธอ แต่ความจริงแล้ว ผู้ชายทั้งโลกก็เหมือนกันไปหมด ความกักขฬะที่ไม่สามารถควบคุมได้