"ฮือออ ฮือออ "
"ฝัน ฝัน เป็นอะไรลูกฝัน"
"ฮือออ คุณพ่อคุณแม่ ฝันขอโทษ ฮืออออ"
"ฝันหนูเป็นอะไร ลืมตาสิลูก ฝัน ฝัน"
เธอได้ยินเสียงของแม่ เธอจำเสียงของท่านได้เธอจึงรีบลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นแม่กำลังลูบศรีษะของเธออยู่ด้วยสีหน้าเป็นกังวล เธอรีบลุกขึ้นและกอดท่านไว้แน่น
" คุณแม่ ฮืออออ ฝันขอโทษนะคะ ฮือออ ถ้าไม่ใช่เพราะฝันคุณพ่อคงไม่...ไม่"
"ไม่อะไรลูก...."
"ไม่จากไป ฮืออออ"
"หืมมมม???? คุณพ่อจากไป??? ไปไหนลูก คุณพ่อก็อยู่ตรงนี้ไงคะ ดูสิ"
เธอเงยหน้าขึ้นมอง ปรากฏว่าคนที่ยืนอยู่ข้างๆเตียงของเธอตอนนี้มีคุณพ่อและน่านฟ้าที่ยืนเอามือกอดอกจ้องมองเธอด้วยแววตาเบื่อหน่ายปนรำคาญ
"คุณพ่อ...."
"ว่าไงลูก พ่ออยู่ตรงนี้ไง"
เมื่อเธอเพ่งมองดูใบหน้าของท่านที่ส่งรอยยิ้มอบอุ่นกลับมาให้กับเธอเธอรีบลุกจากที่นอนเดินไปกอดท่านทันที
"คุณพ่อ ฮือออ คุณพ่อจริงๆด้วย คุณพ่อไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหมคะ"
"เป็นอะไรลูกหื้มมม"
