Jack of spade. 05
1768 คำ
Ep.5
Prikgang talk.
19.30 น.
@บ้านพริกแกง
"พ่อไม่อยู่ดูแลตัวเองดีๆ เข้าใจมั้ย?" คุณพ่อกอดและลูบหัวฉันก่อนจะพูดขึ้น ตอนนี้ฉันยืนส่งพ่ออยู่หน้าบ้าน เพราะคืนนี้พ่อต้องบินไปอเมริกาแล้ว ไปตั้งสองเดือนแหนะ ก็แอบหวิวๆเหมือนกันนะ แต่ก็นะ...โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ
"รับทราบค่ะ" ฉันพูดแล้วยิ้มให้ท่าน
"ทำตัวดีๆล่ะ! พ่อไปละ ไว้เดี๋ยวจะโทรหา"
"เดินทางปลอดภัยนะคะ" พ่อพูดกำชับฉันอีกรอบก่อนจะเดินขึ้นรถ ที่มีลูกน้องยืนรอเปิดประตูให้อยู่แล้วขับออกจากบ้านไป
เอาล่ะ...ต่อไปนี้ได้เวลาของฉันแล้ว ปาร์ตี้โว้ยยย!!! ฉันเดินเข้าบ้านพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์บอกเพื่อนให้เตรียมตัวมารับทันที
-GRAF-
prikgang : สามทุ่มมารับกูได้เลย
ฉันส่งไลน์ไปบอกไอ้กราฟเพื่อนรักของฉัน ให้มารับฉันไปปาร์ตี้คืนนี้ แล้วฉันก็เดินขึ้นบ้านไปแต่งตัวทันที สงสัยคืนนี้ต้องจัดเต็มซะละ ถ้าถามว่าทำไมฉันถึงไม่ไปเอง คำตอบคือ..ขับรถไม่เป็นค่ะ555 จะนั่งแท็กซี่ก็กลัว
จะว่าฉันเก็บกดก็ได้นะคะ เพราะตั้งแต่ฉันเข้ามหาฯลัยมา ฉันไปผับแทบนับครั้งได้ แถมไปแต่ละทีก็ต้องโกหกไป กลับบ้านมาพ่อดันจับได้อีก โดนบ่นกันไปยาวๆ ฉันว่าที่พ่อไม่อยากให้ฉันเที่ยวแบบนั้น นอกจากท่านจะเป็นหวงแล้ว ก็น่าจะเป็นห่วงภาพลักษณ์ตัวเองด้วย เพราะพ่อเป็นนักการเมืองที่มีชื่อเสียงและมีอิทธิพลมาก จะทำอะไรแต่ละที ก็เป็นที่สนใจของคนทั่วประเทศ ก็เลยต้องระวังเป็นธรรมดา
ก๊อกๆๆ
"คุณหนูคะ ป้าเองนะคะ" เสียงเคาะประตูและเสียงตะโกนเข้ามาของป้าจันทร์ ทำให้ฉันต้องรีบเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนเตียงไปซุกไว้ในตู้ ก่อนจะรีบเดินไปที่หน้าประตูห้อง
"คะ? ป้าจันทร์มีอะไรหรือเปล่าคะ?" ฉันเปิดประตูแล้วถามป้าจันทร์ทันที
"ป้าแค่เอานมมาให้ค่ะ"
"ขอบคุณค่ะป้า" ฉันบอกป้าจันทร์พร้อมกับป้าจันทร์เดินเอานมเข้ามาวางในห้องฉัน แล้วหันมามองฉันแปลกๆ
"?"
"แต่งหน้าจะไปไหนคะ?" ชิบหายแล้ว!!! ลืมไปได้ยังไงว่าแต่งหน้าแล้ว! ยัยโง่พริกแกงเอ้ยย!! จะหนีเที่ยวทั้งที! ให้มันได้อย่างนี้สิ!
"แหะๆ" ฉันหัวเราะแห้งๆเป็นคำตอบให้ป้าจันทร์
"กำลังจะหนีเที่ยวใช่มั้ยคะ คุณหนู?" ป้าถามหรี่ตามองฉันอย่างจับผิด ป้าจันทร์เนี่ยเปรียบเสมือนแม่ฉันเลยก็ว่าได้ เพราะเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็ก แล้วฉันก็เคารพป้าจันทร์เหมือนแม่คนนึง
"คืนเดียวน้า~ หนูขอแค่คืนเดียว ป้าจันทร์อย่าบอกพ่อน้า~" ฉันพูดพร้อมกันเกาะแขนอ้อนป้าจันทร์พร้อมกับทำตาปริบๆ ส่วนป้าจันทร์ก็มองหน้าฉันอย่างลำบากใจ
"..."
"น้าๆ นะคะ น้าา~" ส่วนฉันก็ใช้ลูกอ้อนต่อ
"เฮ้อ~ อย่ากลับดึกนะคะ" ป้าจันทร์ถอนหายใจก่อนแล้วพูดออกมา
"เย้!!" ไม่ดึกหรอกค่ะป้า เพราะมันน่าจะเช้าเลย555 ฉันคิดในใจไม่ได้พูดออกไป
"ถ้าเมาก็โทรมา ป้าจะให้ไอ้เปี๊ยกมันไปรับ"
"รับทราบค่าาา!" จากนั้นป้าจันทร์ก็ส่ายหน้านิดหน่อยแล้วเดินออกจากห้องไป ส่วนฉันก็กลับมาแต่งหน้าแต่งตัวต่ออย่างสบายใจ~
21.20 น.
หลังจากฉันแต่งตัวเสร็จฉันก็นั่งรอไอ้กราฟ ฉันนั่งรอมันตั้งแต่ยังไม่สามทุ่มจนตอนนี้ สามทุ่มยี่สิบแล้วมันยังไม่โผล่หัวมาเลย! ฉันจะโมโหแล้วนะ! ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรตามมัน แต่อยู่ๆแจ้งเตือนไลน์มันก็เด้งขึ้นมาก่อน รอดตัวไปนะมึง!
Graf : ถึงแล้ว
Graf : ออกมาเลย รออยู่หน้าบ้าน
ฉันอ่านไลน์เสร็จฉันก็รีบเดินลงมาหน้าบ้านเลยทันที เพราะตอนนี้ร่างกายต้องการปาร์ตี้ขั้นรุนแรง! เมื่อฉันมาถึงหน้าบ้าน ฉันก็หยุดชะงักแล้วมองรถสปอร์ตสุดหรูที่จอดอยู่ตรงหน้าอย่างพิจารณา ไม่ใช่รถไอ้กราฟหนิ แถมยังติดฟิล์มดำทั้งคัน ทำให้มองไม่เห็นข้างในเลย ฉันมองซ้ายมองขวาเผื่อจะมีรถไอ้กราฟจอดอยู่ แต่ก็ไม่มีสักคัน แต่มันก็บอกว่าอยู่หน้าบ้านฉันแล้วนี่ ฉันมองรถที่ตรงหน้าอีกครั้ง ก็คงจะคันนี้แหละ มันคงซื้อคันใหม่ล่ะมั้ง บ้านมันรวยจะตาย
"มึงซื้อรถใหม่หรอวะ? สวยว่ะ" ฉันเปิดประตูรถเข้ามานั่งในรถและถามมันไปด้วย พร้อมกับคาดเบลท์ให้ตัวเองเสร็จสรรพ
"เปล่า ซื้อนานแล้ว" มันตอบฉันมาเสียงนิ่งๆ แต่เสียงมันฟังดูแปลกๆนะ
"เฮ้ย!!! ทำไมเป็นนายอ่ะ!?" ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจทันที เมื่อหันไปมองคนที่นั่งตรงคนขับมันไม่ใช่ไอ้กราฟ แต่เป็น...แจ็ค!!!
"ไอ้กราฟมันไม่ว่าง" เขาตอบฉันพร้อมกับออกรถ ฉันก็พอรู้แหละว่าไอ้กราฟมันต้องไปกินข้าวกับที่บ้านมัน แต่ฉันก็ยังบังคับมัน จะทำยังไงก็ได้ แต่ต้องมารับฉันให้ได้ มันก็ไม่ว่าอะไรนะ บอกมาแค่ๆเออๆ ก็คิดว่ามันจะมารับหรือไม่ก็ให้ไอ้ทัชมาแทน
"แล้วทำไมต้องเป็นอีตาบ้านี่ด้วยวะ!?" ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆอย่างเริ่มหัวเสีย คนยิ่งไม่ชอบยิ่งเจออยู่ได้!
"ไม่รู้" เขาตอบมานิ่งๆ แต่ฟังดูกวนตีนชิบหาย!
"ไม่ได้ถาม!!"
"อยากตอบ"
"จอดเลย! จอดรถเดี๋ยวนี้" ถ้าจะให้นั่งรถไปกับอีตาบ้านี่ ประสาทกินหัวตาย ฉันยอมนั่งแท็กซี่ไปดีกว่า
"ทำไมฉันต้องจอด?" เขาถามด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่รู้เลยว่ากำลังปั่นประสาทฉันอยู่
"เพราะฉันสั่งให้จอด!"
"..~" นอกจากจะไม่จอดตามที่ฉันบอกแล้ว ยังผิวปากและขับรถต่ออย่างสบายอารมณ์เฉย โว้ยย!! เห็นละมันหงุดหงิด!!! เข้าใจป้ะ? ว่าคนไม่ชอบหน้า แล้วยิ่งมากวนแบบนี้ มันน่าโมโหมั้ยล่ะ!?
"นี่! ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง!?" ฉันถามไปอย่างโมโห
"ได้ยิน"
"ได้ยินก็จอดสิ!"
"ไม่จอด มีไรมั้ย? แล้วนี่แต่งตัวอะไรของเธอ?" เขาพูดพร้อมกับมองการแต่งตัวของฉัน แล้วทำหน้าเหมือนไม่พอใจ
"ทำไม!?" ฉันถามไปอย่างหงุดหงิด ฉันก็แต่งเหมือนคนทั่วไปเขาแต่งไปเที่ยวกัน แค่เสื้อสายเดี่ยวเอวลอย กางเกงขาสั้น
"นึกว่าไปขโมยชุดหมามาใส่"
"อย่ากวนตีน! จอด!" ฉันกดเสียงต่ำเมื่อรู้สึกว่าเขากวนฉันไม่เลิก
"พูดดีๆพริกแกง เธอเป็นผู้หญิงนะ" เขาพูดแล้วหันมาส่งสายตาดุๆมาให้ฉัน แต่แล้วยังไงล่ะ? ฉันต้องกลัวหรอ?
"เรื่องของฉัน!! จอดรถได้แล้ว!"
"กลัวฉันหรือไง?" เขาเลิกคิ้วถามอย่างท้ายทายและกวนประสาท! เห็นแล้วอยากจะฟาดที่หัวแรงๆสักที!!
"ทำไมฉันต้องกลัวนายด้วยไม่ทราบ!!?" ฉันก็ตอบเขาไปอย่างท้าทายเหมือนกัน คนอย่างพริกแกง ไม่เคยกลัวใครหรอกนะ!
"ก็เห็นเธอไม่กล้าไปกับฉัน ก็คิดว่าเธอคงจะกลัว"
"เหอะ! ปัญญาอ่อน! ใครจะไปกลัวคนอย่างนายกัน" ฉันพูดพร้อมกับเชิ่ดหน้าใส่เขา
"ถ้าไม่กลัว...ก็ไม่มีเหตุผลที่ไม่ไปด้วยกัน จริงมั้ย?" เขาหันมาพูดกับฉันอย่างกวนประสาท แล้วหันกลับไปสนใจถนนต่อ แล้วคนอย่างฉันก็ไม่ชอบให้ใครมาท้าทายซะด้วยสิ!
"เออ! ขับไปเลย!"
Prikgang talk end
Jack talk.
K.Pub
ผมกับพริกแกงเรามาถึงผับได้สักพักแล้ว และเธอก็แยกออกไปจากผมตั้งแต่มาถึงผับเลย ดูทรงแล้ว เธอน่าจะไม่ชอบผมจริงๆ แถมยังไม่ชอบมากๆ แต่ก็ช่วยไม่ได้นะ เพราะเธอน่ะถูกใจผมเข้าเต็มๆ พอพริกแกงแยกออกไป ผมก็ขึ้นมานั่งโซนvip ที่อยู่ชั้น2 กับพวกเฮียๆ เพื่อนของพี่ชายผม แต่สายตาก็ยังมองดูพริกแกงที่นั่งจิบคอกเทลอยู่หน้าบาร์คนเดียว โดยไม่ลืมไลน์ไปบอกให้ไอ้กราฟมันรีบมา
"มองอะไรอยู่วะ?" เฮียฟิวส์กอดคอถามผมก่อนจะมองตามสายตาผมลงไปมองพริกแกงที่อยู่ข้างล่าง ตอนนี้ทั้งโต๊ะมีแค่ผม เฮียฟิวส์ แล้วก็เฮียกัปตัน คนอื่นๆคงไม่มากัน หรือไม่ก็มาดึกๆ
"ว้าว! แจ่มว่ะ ดูจากการแต่งตัวน่าจะเด็ด!" เฮียฟิวส์พูดขึ้น ผมไม่รู้ว่าวันนี้พริกแกงคิดอะไรอยู่ ถึงได้แต่งตัวแบบนี้ อย่างกับใส่เสื้อหมา ปกติก็ชอบมองอยู่หรอก ผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยเนี่ย แต่พอเป็นพริกแกงใส่ แล้วมันหงุดหงิด!
"ใครวะ?" เฮียกัปตันถามขึ้นมาอีกคน
"เพื่อนของเพื่อน" ผมตอบไปอย่างไม่ใส่ใจ เพราะกำลังหงุดหงิดกับชุดที่พริกแกงใส่
"แล้วทำไมมึงไม่ชวนเขามานั่งด้วยวะ นั่งคนเดียวแบบนั้นไม่เหงาแย่หรอวะ?" เฮียฟิวส์พูด
"เออ นั่นดิวะ" เฮียกัปตันพูดเสริมขึ้นมาอีกคน ผมก็อยากให้มานั่งด้วยอยู่หรอก แต่ดูเธอสิ! คุยดีกับผมที่ไหน คงจะยอมมานั่งด้วยหรอก ปล่อยให้นั่งอยู่นั่นแหละดีแล้ว ให้เธอสนุกไปก่อน เท่าที่ฟังจากไอ้กราฟเล่า มันบอกว่านานๆพริกแกงถึงจะได้ออกมาเที่ยวที ผมเลยไม่อยากไปกวนให้เธอหมดอารมณ์ ปล่อยให้เธอเต็มที่กับการเที่ยวของเธอไป ยังไงผมกับเธอก็ได้เจอกันแน่ๆ
"ไม่เอาอ่ะ ปล่อยให้นั่งอยู่นั่นแหละ" ผมบอกเฮียทั้งสองไป
"ได้ไงวะ! น่ารักขนาดนั้น ทำความรู้จักกันไว้ ไม่เสียหาย" เฮียกัปตันพูด
"ถ้ามึงไม่ยอมไปชวนขึ้นมา กูไปเองนะ" เฮียฟิวส์พูดพร้อมกับลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินลงไปข้างล่างทันที
"เห้ยเฮีย!!"
Jack talk end.
- ผู้เขียน
