บทนำ.2
1081 คำ
เมื่อเจ้านายบอกมาแบบนั้น ทิมก็อดที่จะถามกลับไม่ได้ และเขาก็ไม่ได้กลัวที่เจ้านายข่มขู่เลยสักนิด แดเนียลขู่จะไล่เขาออกหลายครั้งหลายครา
แล้วเขาเคยไสหัวตัวเองออกไปไหม
ก็ไม่
เพราะฉะนั้นเจ้านายอย่าได้มาขู่เขาเสียให้ยาก
“แล้วคุณแดเนียลจะไปไหนครับ”
“ฉันยังไม่รู้”
“แล้วแพลนจะไปกี่วันครับ”
“ไม่รู้”
“แล้ว…”
“ไม่รู้เว้ย”
เลขาฯ หนุ่มอย่างทิมไม่ทันได้ถามจนจบประโยค แดเนียลก็สวนกลับด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด แต่เพราะรู้จักนิสัยของเจ้านายหนุ่มเป็นอย่างดี คำพูดที่ออกมาจากปากของแดเนียลจึงไม่ได้ทำให้เลขาฯ หนุ่มสะทกท้าน หนำซ้ำยังข่มขู่เจ้านายกลับ
“ก็ได้ครับ แต่หากคุณแดเนียลไม่กลับมาภายในเจ็ดวัน ผมจะทำการยักยอกบริษัทซอฟแวร์ราคาพันล้านดอลลาร์ของคุณแดเนียลมาเป็นของผม ผมจะให้เพื่อนผมที่เป็นทนาย ซึ่งก็คือทนายที่จัดการมรดกของคุณแดเนียล ช่วยจัดการปลอมแปลงเอกสารแล้วก็…”
“พอแล้ว ฉันรู้แล้ว”
แดเนียลโพล่งออกมาก่อนที่ทิมจะพล่ามจนจบประโยค ตั้งแต่มารดาและบิดาของเขาจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ เขาก็มีเดวิด พี่ชายที่เกิดวันเดียวกันทำตัวเป็นบิดาของเขาคนหนึ่งแล้ว นี่ยังจะมีเลขาฯ หนุ่มอย่างทิมทำตัวเป็นบิดาของเขาอีกอย่างนั้นหรือ
นี่มันเรื่องบ้าชะมัด
แต่ถึงจะคิดแบบนั้น แดเนียลเองก็ให้ความเคารพทิมอยู่มาก เพราะอีกฝ่ายอยู่เคียงข้างเขามานานหลายปี รองจากเดวิดพี่ชายของเขาก็มีแต่ทิมนี่ละที่รู้ใจเขามากที่สุด เขาจะยอมอ่อนข้อให้นิดๆ หน่อยๆ ก็ได้
“ครับ แล้วผมจะรอนะครับ”
แดเนียลกดวางสายทันทีที่ทิมตอบรับมาแบบนั้น ชายหนุ่มไม่ต้องการได้ยินทิมพูดอะไรที่ทำให้เขาต้องรู้สึกระคายเคืองหูอีก มือหนาจัดการยัดโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิมด้วยท่าทางติดจะหงุดหงิดเล็กน้อย พลางพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะขยับตัวลุกจากม้านั่ง ตรงไปที่เคาน์เตอร์ จัดการซื้อตั๋วโดยสารเครื่องบินมาหนึ่งใบ ซึ่งจุดหมายปลายทางของชายหนุ่มก็คือรัฐเท็กซัส รัฐที่ผู้คนส่วนใหญ่มีไลฟ์สไตล์แบบอเมริกันแท้ เป็นถิ่นคาวบอยที่ตั้งอยู่ทางภาคตะวันตกของสหรัฐอเมริกา
ใช้เวลาราวๆ สามชั่วโมงเศษเกือบๆ สี่ชั่วโมง แดเนียลก็ได้มาเหยียบดินแดนที่เรียกกันว่าถิ่นคาวบอย เนื่องจากช่วงนี้เป็นเดือนมิถุนายน ซึ่งเป็นฤดูร้อนและตอนนี้ในรัฐเท็กซัสอุณหภูมิอยู่ที่ราวๆ สามสิบเอ็ดองศาเซลเซียส สำหรับหนุ่มนิวยอร์กนี่ถือว่าเป็นอากาศที่ค่อนข้างร้อนสำหรับแดเนียลมาก มือหนายกขึ้นปาดเหงื่อบนใบหน้า ก่อนจะยกแว่นกันแดดที่คล้องไว้กับคอเสื้อขึ้นมาสวมใส่ เส้นผมสีน้ำตาลมีหมวกแก๊บสีดำสนิทคลุมเอาไว้อีกทีหนึ่ง ร่างสูงก้าวออกจากบริเวณสนามบิน ใช้บริการรถแท็กซี่มุ่งหน้าไปยังร้านเช่ารถ เพราะแพลนเอาไว้ว่าจะขับรถไปเรื่อยๆ และอาจจะแวะพักที่เมืองเล็กๆ ที่ไหนสักที่
แดเนียลเลือกเช่ารถกระบะกลางเก่ากลางใหม่มาคันหนึ่ง ร่างสูงจัดการยัดสัมภาระใส่เบาะนั่งด้านข้างคนขับ ก่อนจะก้าวขึ้นรถแล้วขับออกไปตามเส้นทางที่ได้ศึกษามา
รถกระบะขับเคลื่อนไปตามเส้นทาง บางช่วงถนนลาดยางตัดผ่านภูเขา จึงทำให้สองข้างทางเต็มไปด้วยภูเขาสูง กระจกด้านคนขับถูกลดลงเพื่อรับลมเย็นๆ จากธรรมชาติ ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มจางๆ ประดับอยู่ รถของแดเนียลยังคงมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นป้ายที่ทำจากไม้สีน้ำตาลอ่อน มีตัวอักษรคำว่า เท็กซัส โอลด์ ทาวน์ กับสัญลักษณ์รูปดาว นั่นทำให้เจ้าของใบหน้าคมเข้มทราบว่าเขากำลังเข้าสู่เขตเมืองชนบทในรัฐเท็กซัสอย่างที่ตั้งใจเอาไว้
บริเวณที่แดเนียลขับรถผ่านเต็มไปด้วยทุ่งหญ้ากว้างทั้งสองฝั่งทาง บางส่วนดูเป็นพื้นที่ค่อนข้างแห้งแล้งไปสักหน่อย ทว่าให้กลิ่นอายของความเป็นชนบทได้เป็นอย่างได้ บ้านเรือนแต่ละหลังอยู่ห่างกันพอสมควร แดเนียลตั้งใจเอาไว้ว่าจะหาที่พักแบบง่ายๆ อาจจะนอนพักอินน์1หรือไม่ก็โมเทล2 จากนั้นค่อยว่ากันอีกที บางทีเขาอาจจะหาเต็นท์ไปกางนอนที่อุทยานแห่งชาติก็ได้
เพราะขับรถมาค่อนข้างไกลจากตัวเมืองพอสมควร และเป็นช่วงบ่ายคล้อย น้ำดื่มที่เตรียมมาก็เหลือน้อยเต็มทน ซ้ำตอนนี้ท้องก็ร้องประท้วง ก่อนที่จะผ่านร้านอาหารขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ริมทางร้านหนึ่ง แดเนียลจึงตัดสินใจเลี้ยวรถเข้าไปจอดหน้าร้านดังกล่าว มือหนาดับเครื่องยนต์แล้วก้าวลงมาจากรถพร้อมสิ่งของจำเป็นนั่นก็คือกระเป๋าสตางค์ ร่างสูงหยุดเท้าตรงหน้าตัวอาคารชั้นเดียวที่ทำมาจากอิฐแดงทั้งหลัง ร้านอาหารแห่งนี้เป็นร้านอาหารที่ไม่ได้มีขนาดใหญ่นัก รวมตัวอาคารกับพื้นที่ใช้สอยด้านนอกก็ราวๆ ศูนย์จุดหนึ่งเอเคอร์เพียงเท่านั้น การตกแต่งแม้จะดูเรียบง่ายหากแต่ชวนให้แวะเวียนเข้าไปสักครั้ง
________________________________________________
1อินน์ หมายถึง ที่พักขนาดเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก มีห้องพักแค่ 10-15 ห้อง อาคาร 2 ชั้น โดยที่พักตั้งอยู่ริมทาง มีสิ่งอำนวยความสะดวกสบายเท่าที่จำเป็น ไม่หรูหรา เรียบง่าย ราคาถูก ไม่แพง
2โมเทล คือคำว่า Motercar + Hotel รวมกัน เลยใช้ชื่อย่อ ให้เป็น Motel เป็นที่พักแรมมีที่จอดรถเฉพาะห้องพักแต่ละห้อง โดยทั่วไปจะอยู่ในเส้นทางการคมนาคมระหว่างเมือง สำหรับเปิดให้บริการแก่ผู้เดินทางโดยรถยนต์แวะพักระหว่างการเดินทาง ราคาที่พักก็ไม่แพงมาก ซึ่งหากในเมืองไทยส่วนใหญ่ลักษณะที่พัก Motel ซึ่งมีที่จอดรถให้ ก็จะเหมือนกับโรงแรมม่านรูด ที่มีม่านเปิดออกและรถเข้าไปจอดข้างได้ เป็นที่พักค้างคืนชั่วคราว ราคาถูก ไม่แพงมากนักจนเกินไป
- ผู้เขียน
