บทที่18.1

1178 คำ

‘คุณแดเนียลอยากให้เราเป็นบ้าตายใช่ไหม’ ทิมเฝ้าถามตัวเองตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา แดเนียลส่งไดแอนให้มาเป็นผู้ช่วยของเขา เพราะอ้างว่าต้องดูแลภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ ทิ้งงานทั้งหมดเอาไว้ให้เขา จะเข้าบริษัทก็ต่อเมื่อมีเรื่องยุ่งยากที่เขาไม่สามารถจัดการไม่ได้เท่านั้น แต่ไดแอนน่ะหรือจะช่วยงานอะไรเขาได้ เป็นผู้ช่วยที่คอยเอาแต่วุ่นวายละสิไม่ว่า เลขาฯ หนุ่มยกมือขึ้นกุมขมับเบาๆ ก่อนจะละสายตาหน้าจอคอมพ์ ตอนได้ยินเสียงเล็กที่คอยรบกวนเขาตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา “กาแฟกับเบเกอรี่อร่อยๆ มาแล้วค่ะ” ไดแอนวางถาดที่ใส่กาแฟกับเบเกอรี่ลงบนโต๊ะของทิม ดวงตากลมโตของเด็กสาวเป็นประกายเจิดจ้ายามที่ได้มองเลขาฯ หนุ่ม ทิมเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย แสดงสีหน้าเบื่อหน่ายอย่างไม่ปิดบัง แต่ไดแอนยังคงส่งยิ้มกว้างให้เลขาหนุ่มอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว “ฉันไม่อยากกิน” ทิมบอกก่อนจะดึงสายตามาที่หน้าจอคอมพ์ ไม่สนใจเด็กสาวอีกต่อไป ไดแอนทำห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม