บทที่17 อ้อนรักเมียเด็ก

1672 คำ

“ป้อนให้ผัวหน่อยสิที่รัก” พ่อเลี้ยงมนัสส่งสายตาปริบ ๆ ออดอ้อนแก่ภรรยาคนสวย เขาอุตส่าห์สั่งให้แม่ครัวฝีมือดีทำอาหารเช้าของธรรมเนียมอังกฤษ ขนมปังทาแยมเนย ไส้กรอกชีสและตามมาด้วยไข่ดาวและไข่ลวกสองตะกร้าเอาไว้สำหรับฟื้นฟูพลังกาย เมื่อคืนเขาเองก็เสียพลังงานจัดการปราบพยศดื้อแก่เมียเด็กสุดแสบตั้งเยอะ “มือก็ไม่ได้ง่อยสักหน่อย อยากกินก็หยิบกินเองสิ” “ใจร้ายจังเลย ทีเมื่อคืนเมียจ๋ายังเรียกร้องให้ผัวเอาตรงนั้นแรง ๆ อยู่เลย พอตื่นเช้ามากลับทำหน้าบึ้งตึงใส่ อย่างนี้ผัวก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ” “คนเผด็จการ คนเอาแต่ใจตัวเอง” เกิดมายังไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนที่ทำตัวออดอ้อนเป็นเด็กน้อยเรียกร้องความสนใจได้มากเท่ากับเขาคนนี้ “เธอเองก็เป็นคุณหนูเอาแต่ใจตัวเองเหมือนกัน อยากได้อะไรก็ต้องได้ไม่ต้องมีใครมาขวาง มาเจอคนที่ศีลเสมอกันแบบฉันก็เท่าเทียมกันทั้งสองฝ่าย มันก็ดีไม่ใช่เหรอ เพชรพริ้งของฉัน” “เชอะ! พริ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม