แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาตามรอยแยกของผ้าม่าน ทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ร่างบางขยับตัวยุกยิกอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา ก่อนจะลืมตาขึ้น แต่เพราะแสงที่สว่างจ้า ทำให้เค้กหวานต้องหลับตาลงไปอีกครั้ง และลืมขึ้นอีกรอบเพื่อปรับม่านตา ก่อนดวงตาคู่สวยจะเบิกกว้าง พร้อมกับร่างบางที่ดีดตัวขึ้นจากเตียงนอน เมื่อคิดได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง “คุณท่าน!!” เค้กหวานรีบร้อนลงจากเตียงนอน วิ่งออกจากห้องลงมายังชั้นล่าง เพื่อมาหาคนที่นอนเคียงข้างในยามค่ำคืนที่ผ่านมา แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่า เมื่อออกมาหน้าบ้าน ก็เห็นว่ารถยนต์ของกรณ์ไม่อยู่แล้ว และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายหนุ่มออกไปตั้งแต่ตอนไหน “วันแรกก็พลาดเลยนะยัยเค้ก” พึมพำกับตัวเอง หมุนตัวเดินเข้าบ้านไป นึกน้อยใจให้คนที่หนีหายไปไม่ได้ คนที่เป็นต้นเหตุให้เธอต้องตื่นสาย จนกลายเป็นคนที่บกพร่องต่อหน้าที่ ไม่ได้ตื่นมาส่งเขาไปทำงาน คนที่สูบพลังงา