เขาบ้าบอพอกันที่ขับรถออกจากบ้านตอนกลางค่ำกลางคืนเพื่อมาดู กันภัยจอดรถที่หน้าบ้านหลังเล็กๆ ของตัวเองที่เขาจ้างช่างมาซ่อมแซมให้มันดีขึ้น หลังจากซื้อที่ดินผืนเล็กๆ ผืนนี้กลับคืนมา
ชายหนุ่มเปิดไฟหน้าบ้านและในบ้าน ขับรถออกมากลางค่ำกลางคืนแบบนี้ คงต้องนอนที่นี่ จริงๆ เขาจะนอนค้างที่นี่ แต่เพราะมีเรื่องเสียก่อน เลยโดนมะปรางลากกลับไปค้างในเมืองแทน
กันภัยเดินลงมาจากบ้านเพื่อเอารถเก็บเข้าโรงรถ เขาอดเดินมาที่สระบัวไม่ได้ ทั้งที่สมองบอกว่าอย่าสนใจเลย แต่ใจก็อดคิดไม่ได้กับเรื่องราวที่ได้ยินได้ฟังวันนี้ มะปรางปฏิเสธเสียงแข็ง แต่หญิงสาวที่มองเขาด้วยสายตาเว้าวอนล่ะ
เขามองบึงบัวตรงหน้าท่ามกลางความมืด แต่เมื่อก้มลง กลับเห็นร่างที่อยู่ในชุดขาวโพลนของใครคนหนึ่งนอนคว่ำหน้าอยู่
“รัน!” ในวินาทีนั้นรู้สึกเหมือนความโกรธแค้นแต่หนหลังจะหายไป กันภัยตรงเข้ายกร่างของเธอขึ้นมาแนบอก
ทุกครั้งที่เขาเห็นเธอเจ็บป่วย
