กันภัยเหมือนจะอึ้งไป เขากัดกรามแน่น มองคนตรงหน้าสะอื้นแทบขาดใจ สิ่งที่เขาอยากทำคือเดินเข้าไปโอบกอดและปลอบโยน แต่เขาไม่ใช่สามีของเธอ เขาเป็นชายอื่นไปเสียแล้ว
แล้วเธอจะร้องไห้ทำไม?
ต้องการให้เขาเห็นใจสงสารอะไร ในเมื่อคนที่น่าสงสารมันควรจะเป็นเขามากกว่า ที่โดนเธอสลัดทิ้งอย่างไม่มีเยื่อใย เธอแต่งงานใหม่ หนีไปอยู่กับเพื่อนของเขาที่เมืองนอกมีลูกเต้าด้วยกัน แล้วเธอยังจะต้องการอะไรจากคนโง่ๆ อย่างเขาอีก
“บีบน้ำตานี่ คิดว่าผมจะโง่เหมือนเก่าหรือไง”
“รันแค่เสียใจที่เคยรักผู้ชายโกหกหลอกลวงอย่างพี่” เธอว่าเขาก่อนจะวิ่งหนีไป น้ำตาที่ไหลริน ทำให้เธอแทบมองไม่เห็นทาง เจ็บลึกสุดใจ สะอื้นไปตลอดทาง นึกโกรธตัวเองที่อ่อนแอ ร้องไห้ออกมาให้เขาดูถูกดูแคลนว่าอ่อนแอ เธอไม่อยากเป็นแบบนี้เลย และบอกตัวเองว่าจะไม่ร้องไห้อีก กันภัยมองตามร่างหญิงสาวที่เขาเคยรักสุดหัวใจไปอย่างงุนงง เขาไปหลอกลวงอะไรเธอ
หึ! เธอคงแค่
