"ดินเนอร์มื้อนี้อร่อยมากเลยค่ะ เดียร์ยกให้เป็นร้านโปรดของเราเลย" ฉันคลี่ยิ้มกว้างเดินกอดแขนเฮียเคลวินและเอ่ยพูดอย่างชวนคุยตามประสา ซึ่งเฮียก็ใช้มือแกร่งของเขาโอบเอวฉันและพาเดินเข้าตึกเพนต์เฮาส์
"ถ้าชอบเดี๋ยวเฮียพาไปบ่อย ๆ" คนที่โอบเอวฉันอยู่เอ่ยบอก พอฉันได้ยินแบบนั้นก็รับพยักหน้ารัว ๆ สื่อว่าฉันอยากไปบ่อย ๆ แบบที่เฮียบอก
"แล้วเรื่องย้ายคอนโดมาอยู่กับเฮียพ่อว่าอะไรบ้างไหม"
"จะว่าอะไรล่ะคะ ก็เฮียเป็นคนจัดการเองหมดเลยนี่…ไม่รู้ไปคุยกันอีท่าไหน พ่อไม่บ่นเดียร์เลยสักคำ" ฉันหันไปเอ่ยตอบ แต่เอาจริง ๆ มันก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่เพราะว่าคุณพ่อฉันปลาบปลื้มเฮียมาก อยากได้มาเป็นลูกเขยสุด ๆ พอรู้ว่าฉันกับเฮียเคลวินกำลังคบหาดูใจกันอยู่แทบกรี๊ดลั่นบ้าน
ลูกเขยคนโปรดก็แบบนี้
เพนต์เฮาส์เคลวิน
ไม่นานฉันกับเฮียก็เดินมาถึงหน้าห้องและกำลังจะกดลิฟต์ขึ้นไป แต่ว่าเหมือนฉันจะรับรู้ได้ถึงอะไรแปลก ๆ
เพราะว่าในล
