"ก็อยู่เฉย ๆ สิ"
"ทำแบบนี้เดียร์จะอยู่เฉยได้ยังไงเล่า" เรียวปากสวยตอบกลับมาขณะที่เคลวินเองก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ เขายังคงลูบไล้ตามเรือนร่างอันขาวเนียนของเดียร์น่าอย่างคลั่งไคล้
"อ๊ะ!" และเดียร์น่าก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาอีกครั้ง เมื่อเขาโน้มใบหน้าของตัวเองลงไปซุกไซ้ที่ลำคอขาวเนียนของเธอ
"จะ จะทำอะไรเนี่ย เดี๋ยวมีคนเข้ามาจะทำยังไง" เดียร์น่าเอ่ยกระซิบขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจพลางยกมือขึ้นดันกำแพงห้องไว้เล็กน้อยเมื่อถูกจู่โจมจนเกือบเสียหลัก
"ทำไมตัวหอม"
"ไม่ฟังกันเลย" เดียร์น่าพยายามเอียงคอหลบ ทว่าเคลวินกลับยิ่งจู่โจมเข้าไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาวเนียนของคนตัวเล็กไม่ยอมละออก
พรึบ ก่อนที่สุดท้ายร่างแกร่งของเคลวินจะจัดการจับเดียร์น่าให้หันหน้ามาหาเขา มือแกร่งข้างหนึ่งก็ยกขึ้นมาช้อนคางในให้เชยขึ้นพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปประกบจูบ
"อื้อ!" เสียงหวานร้องออกมาในลำคอเบา ๆ มือเรียวก็ยกขึ้นมากำไปที่เสื้อเชิ้
