“ทำไมวันสุดท้ายกิจกรรมถึงเสร็จช้าจังเลยล่ะคะ” เพลงขวัญแกล้งเดินเข้ามาถามคีริน ในระหว่างที่เดินกลับไปเต็นท์ด้วยกัน
“ก็ปกตินะครับ” คีรินตอบไปตามความคิด เพราะทุกอย่างมีช้า มีเร็ว เป็นเรื่องธรรมดา
“แต่ทุกปีเสร็จเร็วกว่านี้อีกนะ” เพลงขวัญชวนคุยไปเรื่อย เพราะปีนี้เธอไม่ได้สนใจเรื่องกิจกรรมอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เธอสนใจคือคีรินมากกว่า
‘ทำเป็นพูดดีไปเรื่อย! พี่หมอก็อีกคนคุยกับคนอื่นเพลินจนไม่สนใจหนูเลยนะ’ นาเดียบ่นให้พี่หมอในใจ ก่อนหน้านี้เดินอยู่กับเธอแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับปล่อยให้เธอเดินคนเดียวเฉยเลย
“โอ๊ย!!” นาเดียที่เดินตามหลังก็แกล้งเดินสะดุดแล้วล้มลงที่พื้น เพื่อเรียกร้องความสนใจจากพี่หมอ
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
แต่ก็ผิดพลาดไปนิดหน่อย เพราะคนที่มาช่วยเธอคือคุณหมอเรียวสุดหล่อ (แต่ก็หล่อน้อยกว่าพี่หมออยู่ดี)
“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”
สายตาคมที่มองมา ทำเอานาเดียถึงกับเสียอาการให้กับคุณหมอเรียวอย่างบอกไ
