สองวันต่อมา
@บ้านคุณหนูนาเดีย
ฟู่ววว~
ร่างสูงสง่ายืนสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อตั้งสติและเตรียมความพร้อมอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ หัวใจแกร่งก็แอบหวั่นไม่น้อย เมื่อจะได้เจอกับคุณหญิงนุชนาถที่เป็นคุณแม่ของผู้หญิงที่เขารัก
กริ๊ง~ กริ๊ง~
“สวัสดีครับ” คีรินเอ่ยทักทายแม่บ้านที่เดินเข้ามาหาหน้าประตูบ้านหลังใหญ่
“สวัสดีค่ะ มาหาใครเหรอคะ?” แม่บ้านเอ่ยถามชายหนุ่มที่มายืนกดกริ่งอยู่หน้าบ้าน เมื่อไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“มาหาคุณหญิงนุชนาถครับ” ท่าทางและน้ำเสียงสุภาพเอ่ยตอบแม่บ้านไป
“ได้นัดไว้หรือเปล่าคะ”
“ไม่ครับ”
“เชิญเข้ามาด้านในก่อนค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
ด้วยความหน้าตาดี แต่งตัวดูดีมีฐานะ และดูไม่มีพิษมีภัยอะไร ป้าพรจึงให้ชายหนุ่มเข้ามารอภายในบ้านหลังใหญ่
“เอ่อ ไม่ทราบว่าจะให้บอกคุณหญิงว่าใครมาขอพบคะ” ป้าพรเอ่ยถามไปตามมารยาท เพราะไม่เคยเห็นหรือรู้จักมาก่อน
“คุณหมอคีรินครับ” คีรินเอ่ยบอกชื่อตัวเองไ
