ชายหนุ่มไม่ได้พูดเปล่า ริมฝีปากหยักได้รูปกดจูบลงบนแก้มนิ่มสูดเอาความหอมเข้าปอดไปเสียฟอดใหญ่ ทำเอาคนในอ้อมแขนหน้าร้อนฉ่า รอยริ้วแดงจางปรากฏขึ้นที่พวงแก้ม
“คุณเอเรียส!”
หญิงสาวแหวใส่อีกฝ่ายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาการทั้งหึงหวงทั้งน้อยใจผสมปนเปกันไปหมดจนไม่แน่ใจว่าตอนนี้ตนเองกำลังรู้สึกเช่นไรกันแน่ รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้รู้สึกหมั่นไส้คนตรงหน้าที่กำลังมองเธอด้วยสายตาเจ้าชู้
“ปล่อยนะคะ พระจันทร์จะกลับบ้าน”
“ไม่ให้กลับ รอกลับพร้อมกันสิ”
“ไม่ค่ะ พระจันทร์จะกลับเดี๋ยวนี้ ปล่อยเลยนะคะอื้อ…”
พระจันทร์ถลึงตาใส่คนสูงกว่าที่จู่ๆ ก็ขโมยหอมแก้มของเธออีกครั้ง หญิงสาวทั้งเคอะเขินทั้งขุ่นเคือง ร่างเล็กขยับขัดขืนดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากพันธนาการแข็งแกร่ง
“ผมก็เพิ่งรู้นะว่าคุณก็โมโหหึงเป็นด้วย” เอเรียสเอ่ยกระเซ้า
“ใครหึงคุณกันคะอย่ามาขี้ตู่ไปหน่อยเลย”
พระจันทร์ตอบเสียงขึงขังหากแต่ดวงตากลมโตที่ถลึงใส่คน
