“พระจันทร์ไม่ได้หมายความถึงเรื่องแบบนั้นหรอกนะคะ พระจันทร์หมายความว่าตอนนี้พระจันทร์เป็นภรรยาของคุณเอเรียสใช่ไหมคะ แล้วจะได้เป็นไปอีกนานแค่ไหนกัน”
ในน้ำเสียงนั้นไม่อาจซุกซ่อนความเศร้าหมองเอาไว้ได้เลย ดวงตาคู่สวยก็เช่นกัน เอเรียสไม่ได้ตอบคำถามของเธอในทันที ชายหนุ่มรั้งร่างของเธอเข้ามาแนบชิด ตวัดแขนโอบรอบเอวบางเอาไว้ จนพระจันทร์ต้องยกมือขึ้นทาบแผ่นอกของอีกฝ่ายเพื่อไม่ให้แนบชิดกันจนเกินควร ในขณะที่พวงแก้มทั้งสองข้างเริ่มขึ้นสีแดงเรื่อเพราะรู้สึกเขินอาย ตอนนี้เขาและเธอไม่ได้อยู่กันเพียงลำพัง มีลูกน้องของเขาอยู่ด้วยตั้งสี่คน ไหนจะเลขาฯ และผู้ช่วยเลขาฯ ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหน้าห้องนั่นอีก แม้จะไม่มีใครมองมาราวกับรู้ว่าควรทำตัวเช่นไรก็เถอะ แต่ถึงอย่างไรพระจันทร์ก็อดรู้สึกเขินอายไม่ได้อยู่ดี
“ปล่อยพระจันทร์ก่อนได้ไหมคะ” หญิงสาวร้องบอกอย่างขอความเห็นใจ
“ไม่ปล่อย”
เอเรียสตอบ ซ้ำยังจงใจกอดรัดร่างบาง
