“เราจะไปไหนกันเหรอ?” อันดาเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อเห็นว่าฉลามพาเธอเดินไปยังสถานที่ที่ไม่ใช่ทางเดินกลับ
“กลับ!!”
“แต่ทางนี้ไม่ใช่ออกนะ!!”
“ถามมากจังวะ?” ท่าทางหงุดหงิดของฉลาม ยิ่งสร้างความงุนงงให้กับอันดาไม่น้อย เพราะผู้ชายอย่างฉลามมักกักเก็บความรู้สึกของตัวเองเก่งและดีเสมอ ซึ่งแตกต่างจากตอนนี้ที่เขากำลังแสดงออกมาผ่านสีหน้าและแววตา
“นี่นายเป็นอะไร?”
“......”
“อ้าว!! ถ้านายไม่บอก ฉันจะรู้ได้ยังไง!! อยู่ ๆ ก็มาอารมณ์เสียฉันใส่”
“สนใจด้วย”
“ก็ต้องสนใจสิ ในเมื่อคนที่นายหงุดหงิดใส่มันคือฉัน”
“เธอควรดีใจที่ผมหงุดหงิดใส่นะ”
“เพื่อ?”
“คราวหลังอย่าทำเรื่องที่ทำให้ตัวเองเจ็บอีก”
“อ๋อ!! นี่นายหงุดหงิด เพราะฉันกำลังจะมีเรื่องกับผู้หญิงสองคนนั้นเหรอ?”
“....”
“ถ้านายไม่มาซะก่อนนะ....หึหึ!!” เธอเองก็มีมือมีตีนเหมือนกัน ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายได้ง่าย ๆ หรอก ยิ่ง
