เช้าวันต่อมา
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาเพราะแสงแดดจ้าที่ลอดผ่านม่านสีขาวบางเข้ามาในห้อง เขากระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับสายตาของเขาให้เคยชินกับแสงแดดยามเช้า ก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้นมา แล้วมองไปรอบๆ เพื่อหาร่างบางที่เขาก่ายกอดอยู่ตลอดทั้งคืน
แต่พอมองไปรอบๆ เขาก็ต้องประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะหญิงสาวที่อยู่กับเขาเมื่อคืนเธอไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว สิ่งที่เขาพบก็คือรอยเลือดเป็นวงๆ ที่เปื้อนอยู่บนผ้าปูที่นอนสีขาวของโรงแรม เธอไปไหนแล้ว เขายังไม่ได้ทิปตอบแทนบริการ อันแสนยอดเยี่ยมของเธอเลย รีบหนีไปเร็วเกิน
ชายหนุ่มลุกขึ้นแต่งตัว ก่อนที่จะพยายามมองหาว่าเธอยังอยู่ในห้องหรือเปล่า หรืออยู่ในห้องน้ำไหม แต่ปรากฏว่ามองหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอเธอ ระหว่างที่เขากำลังมึนงงอยู่นั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา เขารีบหยิบมันมาดูพอพบว่าปลายสายคือนพวรรณ แม่เล้าที่ติดต่อส่งผู้หญิงให้เขาเป็นประจำ เขาจึงกดรับสายทันที
"ว่าไงคะคุณนพวรรณ" ชายห
