บทที่ 1 เอาจนร้องขอชีวิต 1

1621 คำ

“ฮึก” ว่าจบกลีบปากหนาได้รูปสวยก็โน้มเข้าหา ริมฝีปากบางของข้าวหอม สัญชาตญาณของคนตัวเล็กกว่าสั่งให้ใช้มือผลักดันหน้าอกใหญ่ของเขาไว้ ราวกับกลัวว่ามันจะทับเธอจนแบน “เอาเลยเหรอ...ไม่อาบน้ำก่อนเหรอ” อยู่ ๆ เธอก็เริ่มประหม่านิด ๆ ไม่ใช่กลัวนะ แต่ว่าเธอแค่ไม่ชินกับครั้งแรก ที่ต้องนอนกับผู้ชายทั้งที่ไม่ได้อาบน้ำ เธอกลัวกลิ่นมันจะ ไม่หอม ทำให้คนที่คร่อมอยู่เหนือร่างกลับรู้สึกว่ายายขี้เมาคิดจะดึงเกม แต่บอกเลยว่าเขามาไกลเกินกว่าจะถอยกลับแล้ว “ทำไม? กลัวแล้วเหรอ” “ปะ...เปล่าสักหน่อย ใครกลัว คนอย่างข้าวหอมไม่เคยกลัว” เสียงพูดของผู้หญิงปากดีที่แนะนำตัวแบบไม่ได้ตั้งใจให้เขารับรู้ และเขาก็รู้สึกชอบชื่อนี้ขึ้นมาเสียแล้วสิ “ข้าวหอม แล้วอย่างอื่นหอมไหม” “แน่นอนว่าต้องหอม” ต่อให้จะเมาแล้ว แต่คนที่หลงตัวเองอย่างข้าวหอมก็ไม่ยอมบอกว่าตัวเองไม่หอมเด็ดขาด มันเสียความมั่นใจ “อย่างนั้นก็ต้องพิสูจน์ เริ่มจากปากเล็ก ๆ ที่มันช่างฉอเลาะฉันดีเสียเหลือเกินก่อนแล้วกัน” ออสติสพูดขึ้นพร้อมกระตุกมุมปากยิ้มร้าย แล้วโน้มใบหน้าเข้าหาริมฝีปากเรียวสวยก่อนจะตรึงท้ายทอยเอาไว้ จากนั้นทาบริมฝีปากลงจูบอย่างดูดดื่มและหนักหน่วง แรกเริ่มริมฝีปากสวยของข้าวหอมเม้มชิดติดกัน แต่ก็ถูกลิ้นร้อนแงะออกจนได้ จากนั้นลิ้นร้อนฉ่าก็แทรกเข้ามาในโพรงปากอันชุ่มฉ่ำของเธอ พร้อมกับสำรวจกวาดเกลี้ยงให้ครบทุกซอกทุกมุม จนคนใต้ร่างหอบหายใจหนักหน่วง “อื้อ...เดี๋ยว” เธอพยายามจะพูดในลำคอ แต่ว่าคนตัวใหญ่ก็ไม่เปิดโอกาสให้พูด แถมยังตะโบมจูบราวกับต้องการสูบวิญญาณเธอออกจากร่าง นี่เหรอจูบที่ว่ากระชากวิญญาณ! ออสตินไม่สนใจว่ายายตัวแสบจะตายคาจูบของเขา รึเปล่า แต่ยามนี้เขาหยุดไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาต้องได้เธอ ยิ่งจูบความรู้สึกอยากถลำลึกก็แล่นเข้าใจกลางความเป็นบุรุษ เลือดลมสูบฉีดอัดแน่นจนปวดหนึบไปหมด ความเป็นชายลำใหญ่ของตัวเองพรั่งพร้อมสำหรับเดินเกมรัก ในคืนนี้แล้ว แต่ทว่า... “อ่าส์~” เสียงครางหวิวเปล่งออกมาเมื่อเขาใช้นิ้วแกร่งแทรกเข้าใจกลางความสาว มันทั้งคับและแน่นจนรัดนิ้วของเขาถึงขั้นปวดหนึบไปหมด “พะ...พี่...พี่ออสติน...เดี๋ยว...ขอทำใจก่อน” เธอรีบผลักเขาออก แล้วก็เอ่ยปากรั้งเขาให้ใจเย็น ๆ ในทันทีที่เขายอมปล่อยให้ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ หัวใจของสาวเวอร์จิ้นเต้นตุบตับราวกับมันจะออกจากอก พร้อมกับรีบโกยอากาศเข้าให้เต็มปอด กลัวว่ารอบต่อไปจะยาวนานกว่านี้แล้วจะไม่ได้หายใจ “อะไรกันยังไม่ได้เริ่มเลย” “อ่าส์~” “อย่าเพิ่งมันแน่น” เธอเพิ่งรู้ว่ารอยยิ้มภายใต้กรอบแว่นแสนสุภาพนั้น มันไม่ได้สุภาพอย่างที่เธอคิด แค่นิ้วกลางของเขาที่สอดเข้ามาก็ทำเอาเธอแทบจะหุบขาหนีสัมผัส แล้วไอ้ท่อนใหญ่ ๆ ตรงกลางที่อยากได้นั่นเล่า มันไม่ทำให้เธอแหกไปเลยหรือไง แค่คิดก็เริ่มหวาดกลัวจนต้องกลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบากแล้ว “ถ้าไม่นำร่องก่อนเธอจะเจ็บนะ” ขณะพูดเขายังไม่ได้ยกนิ้วออกจากร่องรักเลยสักนิด แล้วก็ใช้นิ้วโป้งช่วยสะกิดปลายติ่งเกสรเรียกน้ำหวานให้ออกมา แล้วมันก็ได้ผลเมื่อยายข้าวหอมกระดกสะโพกขึ้นลงตามแรงสอดใส่นิ้ว ของเขา “อื้อ...มัน...อื้อ...เสียวไปหมด” ใช่มันเสียวจะตายอยู่แล้ว นี่เธอกล้าดียังไงอยากได้ผู้ชายคนนี้ แค่นิ้วก็ทำให้เธอจิกปลายเท้าจนแทบจะกลายเป็นเส้นตรงแล้ว “ได้มากกว่านี้อีกนะ” เขาหมุนนิ้วควงเป็นวงกลมจากนั้นมองยายตัวแสบสั่นระริกด้วยความชอบใจ ยังไม่เคยแต่คิดจะมาลองของใหญ่อย่างเขาก็ต้องเจอแบบนี้ และเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอรอนานกว่านี้อีกต่อไป โน้มใบหน้าเข้าไปตรงกลางระหว่างขา ใช้สองมืออ้าเรียวขาเล็กให้กว้าง แล้วชักนิ้วออกแทนที่ด้วยลิ้น “ฮึก!” ข้าวหอมกระตุกร่างพรวดเมื่อเขาชักนิ้วออกกะทันหัน แต่แล้วก็รู้สึกซาบซ่านอีกครั้งเมื่อเรียวลิ้นเปียกชื้นของเขาวาดลงมาตรงกลางร่อง กระตุ้นให้กายสาวสยิวซ่านไปทั่วร่าง จากนั้นบั้นเอวคอดที่รับกับสะโพกงอนงามก็กระดกขึ้น ๆ ลง ๆ ตามความรู้สึกภายใน “อ่าห์~~~” เสียงครางพร้อมกับร่างที่กระสับกระส่ายบ่งบอกความรู้สึกคล้ายกับว่ากำลังจะปริแตกก็คืบคลานเข้ามา สองมือเล็กจับขยุ้มศีรษะของเขาแล้วกดให้มันแนบชิดลงไปอีก ราวกับจะฝังใบหน้าและจมูกกับใจกลางสาวของเธอ “ร้อนแรง” เสียงงึมงำในคอของคนตัวใหญ่ดังขึ้น กลิ่นกายสาวของข้าวหอมทำให้เขารู้สึกติดหนึบ จนไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเขามีอะไรกับผู้หญิงมายังไง ถึงได้ไม่รู้สึกอะไรแบบนี้ นอกเสียจากทำให้มันผ่าน ๆ ไป แต่กลับยายขี้เมานี่ มันมีบางอย่างที่ไม่เหมือนคนอื่น จนเขาเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่เขาก็ตั้งอกตั้งใจ รีดน้ำหวานของเธอออกมาจนเอ่อช่องทางรัก จากนั้นก็ตวัดลิ้นเลียความขาวอมชมพูที่เปื้อนไปด้วยน้ำหวานของเธอ จนเกลี้ยง ทำอยู่สี่ห้าครั้งจนเธอเสร็จติด ๆ กันเพราะร่างที่กระตุกถี่ ๆ เข้าหาริมฝีปากของเขานั้นบอกได้อย่างดีว่าเธอใกล้จะพรั่งพร้อมแล้ว มือหนาเอื้อมไปหยิบถุงยางอนามัยกล่องใหญ่ขึ้นมา จากนั้นก็เทมันกระจายไปด้านข้าง จนคนที่เพิ่งได้สติจากการที่เขาหยุดปรนเปรอถึงกับเบิกตากว้าง “ทั้ง....ทั้งหมดนี่เหรอ” เธอเห็นห่อฟอยล์สีเงินแบบบางเฉียบ เพราะเคยศึกษามาบ้าง แต่มันจะไม่น่าตกใจถ้ามันไม่ได้มีจำนวนเยอะขนาดสิบชิ้นแบบนี้ “กลัวเหรอ” คำพูดที่แสนท้าทายของเขา ทำให้เธออยากบอกตามความรู้สึกแท้จริงออกไป แต่ด้วยศักดิ์ศรีของสาวคณะวิทยาจะพ่ายแพ้ให้กับหนุ่มฮอตเนิร์ดของวิศวะไม่ได้เด็ดขาด “กะ...กลัว...กลัวที่ไหนกัน” เธอก็หนึ่งในสาวตัวท็อปเหมือนกัน จะยอมพ่ายแพ้แค่การเอาถุงยางสิบชิ้นมาเทขู่ได้อย่างไร เธอต้องสู้! “ก็ดี...ถ้าไม่หมดไม่เลิก” ตายโหงแล้ว ไม่หมดไม่เลิก อีข้าวหอมแหกตายพอดีค่ะ แม้ว่าท่าทางตอนที่จับห่อฟอยล์สีเงินขึ้นฉีก มันจะชวนให้เซ็กซี่ก็จริง แต่ว่า... “ทำไม...หรือจะเอาสด?” เขาเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย ที่เธอเหมือนไม่พอใจที่เขาฉีกถุงยาง “ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า...” ข้าวหอมยิ้มเจื่อนทันที พร้อมกับเรียกแรงใจ ก่อนที่สายตาจะจ้องมองไปยังอาวุธของเขาที่พรั่งพร้อมแล้ว ขนาดของมันเธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่ามันจะสามารถเข้ามาในร่างกายเธอได้ แต่ในหนังเอวีที่ดูขนาดใหญ่ ๆ ก็เข้าได้นี่นา ดังนั้นเธอต้องฮึบไว้ บอกให้หนุ่มวิศวะรู้ว่าสาววิทยาก็ไม่เคยหยอง หลังจากที่ส่วนใหญ่จะอกหักจากหนุ่มวิศวะก็ตาม ออสตินจับถุงยางขนาดพิเศษที่ต้องสั่งซื้อมาโดยเฉพาะเข้ากับลำกายแกร่งที่ตั้งตรง เพียงเสี้ยววินาทีเขาก็จัดการสวมมันจนเสร็จ จนอีกคนมองด้วยความตกตะลึง ไม่คิดว่าเขาจะชำนาญขนาดนี้ จนเผลอขมิบส่วนนั้นถี่รัว “อ้าขาให้กว้าง ๆ นะ” เขาบอกด้วยความหวังดี เพราะหากเขาตอกลงไปแล้ว รับรองได้ว่าจะไม่หยุดเด็ดขาด ข้าวหอมเชื่อฟังอย่างดี เธอฉีกขาอ้าให้กว้างที่สุด แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมากลับเห็นรอยยิ้มขบขันจากเขา “ดีมากเด็กดีของผม” เขายกมือขึ้นแตะน้ำลายจากนั้นก็รูดขึ้นลงไปตรงกลางระหว่างช่องทางอันคับแคบ แม้ไม่นึกชอบสาวบริสุทธิ์ เพราะคิดว่าทำให้การร่วมรักของเขาสะดุดในครั้งแรก แต่คราวนี้เมื่อเธออยากลอง เขาก็จะสนองให้เธอติดใจจนลืมไม่ลงชั่วลูกชั่วหลานเลยทีเดียว ลำท่อนใหญ่จับจ่อตรงกลางร่อง จากนั้นส่วนปลายของเขากำลังเคลื่อนเข้า แต่เสียงกรีดร้องต่อมากลับทำให้รู้ว่าคนใต้ร่างแทบจะไม่ไหวแล้ว “เดี๋ยว...ค่อย ๆ” “นี่แค่ปลายเองนะ” “ฮะ...อะไรนะแค่ปลาย!!!” ตับ! เขาถอนออกแล้วจากนั้นก็เสียบเข้าไปใหม่ ทำให้ช่องทางอันคับแคบบีบตัวแน่นขึ้น จนอีกคนทรมาน ไม่ต่างกัน “อ้าให้กว้าง...ไม่งั้นจะเจ็บ” “กว้างได้แค่นี้...ไม่ไหวแล้วจะแหกไหม...โอ๊ย!” เสียงหวีดร้องของเธอ ไม่ได้ทำให้เขาสงสารเลยสักนิด แต่เมื่อมันเริ่มแล้วย่อมหยุดไม่ได้ และเขามีวิธี...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more