ออสตินถึงห้องก็เปิดประตูเข้าไปด้านใน คว้ามือถือของตัวเองมาปิด จากนั้นก็ของเธอด้วยแล้วโยนมันไปบนเตียง แล้วเอากล่องยามาส่งให้ก่อนจะนั่งหน้าบูดอยู่ตรงโซฟาที่ปรับนอนได้
“อาบน้ำก่อนไหมจะได้ล้างคราบเหงื่อด้วย” อีกคนถามเสียงอ่อนเพราะไม่เข้าใจว่าเขาโกรธเธอเรื่องอะไร
“อาบด้วยกัน” เสียงเข้มจ้องเขม็ง
“อะ...อาบก่อนดีกว่า เดี๋ยวเราค่อยอาบ” แม้ว่าวันนี้จะออกรบเพื่อแย่งชิงผู้ชายมา ให้แม่ภาคภูมิใจว่าคนอย่างข้าวหอมฆ่าได้หยามไม่ได้ ผัวของเราก็คือของเรา คนอื่นไม่มีสิทธิ์มายุ่ง
“ก็ได้แต่อย่าช้านะ” เขาวางแผนในใจไว้แล้ว และคิดว่าหลังเสร็จจะอาบอีกรอบแน่ ๆ เพราะจะเอาลำท่อนฟาดก้นงอน ๆ เสียให้เข็ด
เขาเข้าไปในห้องอาบน้ำแล้วเปิดน้ำรดตัวจากนั้นถูสบู่อย่างรวดเร็ว แต่ก็พิถีพิถันจนสะอาดทุกซอกทุกมุม ยิ่งส่วนนั้นที่จะต้องทำภารกิจในอีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้ ย่อมต้องได้รับการดูแลและใส่ใจความสะอาดอย่างดี
เมื่อเขาเปิดป
