“เจ้าหลอกข้า เจ้านัดข้าให้พบกับฮุ้ยเจิน แต่กลับกลายเป็นเจ้า เรื่องนี้เจ้าต้องรับผิดชอบ” หันถงถูกแม่หม้ายเหอเจียวหลอกให้ช่วยออกจากคุกไม่พอ ยังถูกนางปลุกปล้ำเขาทั้งหลอกเขาว่าจะพาไปหาหลันฮุ้ยเจิน
“ข้าต้องรับผิดชอบอันใด เจ้ามีสมองหรือไม่ ข้าไม่ได้นัดแนะกับเจ้า เหอเจียวต่างหาก” หลันฮุ้ยเจินเมื่อเช้ามีเรื่องบ้านแม่สามี ตกเย็นก็มีเรื่องกับอันธพาลที่บุกมาถึงบ้านเอาความนาง
‘เมื่อไหร่บ้านข้าจะสงบสุขเสียที’
“ก็ข้าอยากได้เจ้าเป็นเมียถึงได้ตามนางไป ไม่ใช่เพราะเจ้าจะเป็นเพราะใครได้อีก” หันถงเถียงข้าง ๆ คู ๆ แถสีข้างถลอกไปหมดแล้ว จนหลันฮุ้ยเจินเองก็ปวดใจ เมื่อเหลือบไปเห็นสามีกับบุตรชายกลับมาแล้ว นางก็เบาใจ
“ท่านพี่ช่วยข้าอีกหน่อยเถิด” หลันฮุ้ยเจินจนปัญญาจะพูดคุยกับคนพวกนี้แล้ว นอกจากไม่ฟังเหตุผลแล้วยังจะเอาความกับนางให้ได้
ในเมื่อสองคนลงเอยกันแล้วก็แล้วไปสิ จะมาหาเรื่องอะไรเอากับนางอีก แล้วหันถง
