หลายวันถัดมาเป็นวันงานแต่งงานของลูกสาวผู้ใหญ่บ้านหลันผิง ที่เลยวัยปักปิ่นมาสามปีก็ได้ฤกษ์แต่งงาน แต่ว่าแต่งเข้ามาบ้านโม๋หลัวไม่ได้แต่งออกไป เจ้าบ่าวมาจากบ้านซิวฉาง อำเภอซีเป่ยซึ่งเป็นอำเภอใกล้เคียง ทำให้ชาวบ้านที่อำเภอซีเป่ยเดินทางมาร่วมงานกันมาก
ตอนนี้ผู้ใดได้ดองกับบ้านโม๋หลัวเหมือนหนูตกถังข้าวสาร เพราะทุกบ้านที่นี่มีฐานะดี มีการค้ากับบ้านผิง ทำให้ร่ำรวยกันทั่วหน้า ไม่มีบ้านไหนแต่งตัวมอซอสักบ้าน แม่สื่อเข้าออกหมู่บ้านโม๋หลัวจนทางเลื่อมไปหมด แต่ยามนี้มีอีกคนที่เตะตาเหล่าสตรีสาววัยปักปิ่น กับสตรียี่สิบกว่าที่ยังไม่ได้แต่งงานนั่นคือบ้านเหลียง
เหลียงกังพ่อหม้ายที่ร่ำรวยในหมู่บ้านโม๋หลัว ต่างมีสตรีเอาอาหาร เอาของกำนัลมาส่งให้มากมาย ทั้งแม่สื่อก็มาทาบทามต้าเหลียงหรือ เหลียงชุนเทียน ที่วัยใกล้แต่งงานได้แล้วเพื่อหมั้นหมาย แต่ก็ทั้งพ่อและบุตรชายก็ยังไม่คิดจะรับไมตรีจากผู้ใด จนผิงหยางหยอกล้อสหา
