หลายวันต่อมา
17.45 น.
---บริษัทเอสเอ---
"นี่คุณผู้จัดการ"
"คะ?"
ฉันที่กำลังจะเดินไปทางห้องทำงานของพีเคหยุดเดินทันทีที่ได้ยินเสียงผู้หญิง ต้องว่าเด็กฝึกสินะเพราะเธอแขวนป้ายสีชมพูสีประจำของเด็กฝึก เธอมองฉันด้วยสายตานิ่งเรียบและยื่นขวดน้ำเกลือแร่มาให้
"ฝากไปให้พี่พีเคหน่อยสิ บอกว่ามิ้นให้มานะ"
"ได้ค่ะ"
ฉันรับขวดเกลือแร่มาจากเธอ และหันกลับเดินไปทางห้องทำงานของพีเคเพราะเดี๋ยวจะช้าไม่ทันใจคนที่กำลังรออยู่อีก
ก๊อกๆ
"โลมาเข้าไปนะคะ"
พรึบ!
ดวงตาฉันเบิกกว้างมองพื้นห้องตรงหน้าที่ตอนนี้มีแต่เศษกระดาษมากมายกำลังกองอยู่ ฉันหันมองพีเคที่กำลังนั่งปากระดาษลงพื้นด้วยสายตานิ่งเรียบ พีเคที่กำลังนั่งเขียนฟังและใส่หูฟังอยู่ทำให้ฉันมั่นใจได้เลยว่าเขาต้องไม่ได้ยินฉันแน่ๆ
"พี่พี"
ฉันเรียกชื่อเขาขณะที่เดินเข้าไปใกล้มากขึ้นทำให้ฉันเห็นว่าเขากำลังเท้าแขนไปกับโต๊ะและกุมขมับตัวเองอยู่...เขากำลังตื้ออยู่แน
