(โลมา)
"พี่รักเธอนะโลมา ขอโทษที่มาพูดในวันที่ทุกอย่างมันแย่แบบนี้แต่พี่รักเธอจริงๆ"
ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันแน่นจนรู้สึกเจ็บแผลที่มุมปาก เพราะมีแผลแตกอยู่ แต่ความรู้สึกเจ็บนั้นมันทำให้ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้กำลังฝันไป เพราะเมื่อกี้พีเคเพิ่งบอกรักฉันจริงๆ
"หึ...ในที่สุดฉันก็พูดมัน"
พีเคเอ่ยขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับมือของเขาที่ยกขึ้นเกาที่คอตัวเองเบาๆ ขณะที่ฉันก็ยังคงเงียบ และกำมือตัวเองแน่นอย่างทำอะไรไม่ถูก...พีเครักฉันเหรอ เขาจะรักฉันได้ยังไงในเมื่ออาทิตย์ก่อนเรายังทะเลาะกันเพราะเรื่องของเคสอยู่เลย ฉันหลุบตามองต่ำพร้อมบีบมือตัวเองไว้
"เธอไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเหรอหลังจากที่โดนสารภาพไป"
"โลมาคิดว่าคุณไม่ได้พูดจริงค่ะ"
"ว่าไงนะ??"
"อาทิตย์ก่อนเราทะเลาะกันเพราะคุณเคส คุณเสียใจที่เธอกำลังจะไปเรียนต่อแต่มาวันนี้คุณกลับมาบอกรักฉัน"
"พี่ไม่ได้พูดคำว่ารักกับใครง่ายๆนะ"
"แต่คุณก็พูด...คุณรักเคสขนาด
