แอลล์ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยอารมณ์หงุดหงิด เป็นจังหวะที่กวินเดินมาถึงโต๊ะทำงาน เขาวางกล่องขนมปังปิ้งที่หญิงสาวฝากซื้อลงบนโต๊ะ
"ขอบคุณค่ะ" เธอพูดขอบคุณโดยไม่มองหน้าเลขาหนุ่ม และเปิดกล่องขนมออกพร้อมกับหยิบชิ้นขนมปังปิ้งเข้าปากเคี้ยวหมุบหมับด้วยสีหน้าบึ้งตึง
"คุณซื้อของกินมาตั้งเยอะ อย่าบอกนะว่ากินหมดแล้ว?" กวินเลิกคิ้วถาม เมื่อเห็นว่าถุงบรรจุของกินที่แอลล์ถือขึ้นมาตอนนี้มันลงไปอยู่ในถังขยะหมดแล้ว
"ก็คนมันหิวนี่คะ อีกอย่างก็มีแต่ของอร่อยด้วย ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยไม่ค่อยได้ทานมื้อเช้าแบบนี้หรอกค่ะ ตื่นสายแล้วต้องรีบไปเรียน กว่าจะได้กินก็มื้อเที่ยง" กวินหัวเราะน้อยๆ ให้กับความเป็นสาวช่างเจรจาของแอลล์ ไม่ว่าเธอจะอารมณ์ดีหรืออารมณ์เสียก็มักจะพูดเก่งเช่นนี้เสมอ
"แต่พอได้ทำงานแล้วก็เป็นอะไรที่จริงจังมากขึ้นใช่ไหมครับ มาทำงานสายไม่ได้เพราะเดี๋ยวเจ้านายจะดุเอา" กวินแซว เพราะเห็นว่าแอลล์กับอีว
