แอลล์นั่งครุ่นคิดระหว่างที่มือของเธอกำลังหมุนปากกาไปมาบนโต๊ะ พลันยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกาจึงเห็นว่าเหลือเวลาอีกห้านาทีก็จะห้าโมงเย็นแล้ว ส่วนกวินเพิ่งจะทำงานเสร็จ เขาเก็บเอกสารและปิดคอมพิวเตอร์บนโต๊ะ
"คุณกวินคะ พอดีแอลล์มีนัดทานมื้อเย็นกับเพื่อนๆ น่ะ ไปด้วยกันไหมคะ?" เพราะเห็นว่ากวินเพิ่งย้ายมาอยู่เมืองไทย คงยังไม่มีเพื่อนมากนักเลยเอ่ยชวน ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างดีใจพร้อมกับพยักหน้าตอบรับ
"ไปสิครับ รอวันที่คุณแอลล์จะชวนมานานแล้วนะเนี่ย ตั้งแต่ย้ายมาอยู่เมืองไทยผมก็ยังหาเพื่อนไม่ได้เลยสักคน นอกจากคุณคนเดียว" เขาว่า
"ดีค่ะ แต่ว่าเราต้องนั่งแท็กซี่ไปนะคะ"
"จะนั่งแท็กซี่ทำไมครับ ผมมีรถ เดี๋ยวผมขับรถพาไป แล้วพอทานเสร็จผมขับรถไปส่งบ้านก็ยังได้" เพราะใช้ชีวิตคนเดียว จึงสะดวกสบายที่จะไปไหนมาไหน
"ดีจังไม่ต้องนั่งแท็กซี่ งั้นเรารีบไปกันเถอะนะคะ" แอลล์เกรงว่าอีวานจะออกมาเสียก่อน ถึงชวนกวินออกจากงานก่อนเ
