เวลาต่อมา...
"เมื่อไหร่แกจะเลิกทำตัวเถลไถลสักที รู้บ้างมั้ยว่าทำให้ใครต้องเดือดร้อนบ้าง!"
"คุณพ่อพูดเหมือนกับว่าฟ้าเป็นตัวปัญหาของคุณพ่อเลยนะคะ"
"รึมันไม่ใช่ล่ะ?"
"...." ร่างบางยืนสงบนิ่งไม่กล้าเถียงไม่กล้าโต้ตอบอะไรกลับไปเลย ความรู้สึกของเธอในตอนนี้มันเหมือนกับถูกกดให้จมดินลงไป ต่อให้จะพยายามมาพูดดีแค่ไหนก็คงไม่ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาได้
"ฉันจะให้แกแต่งงานให้เร็วที่สุดจะได้เลิกทำตัวเหลวไหลสักที!" คนเป็นพ่อกระแทกเสียงใส่ลูกสาวที่ยืนน้ำตาคลออยู่ตรงหน้า จากนั้นก็เดินหนีไปทันที
"ฟ้าลูก..."
"ฮึก..." ร่างบางขยับถอยหนีผู้เป็นแม่ มองหน้าผู้หญิงตรงหน้าด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
แม่ของเธอคือคนเดียวที่อธิบายเรื่องนี้ให้กับพ่อฟังได้ คือคนเดียวที่จะสามารถคัดค้านการแต่งงานได้
"แม่รู้ว่าหนูเสียใจ แต่แม่ก็อยากให้หนูเข้าใจพ่อนะ"
"เลิกพูดเอาดีเข้าตัวเองได้แล้ว มันไม่ได้ทำให้ฟ้ารู้สึกดีกับคุณขึ้นมาเลย ต
