เวลาผ่านไป...
ฟ้าฝันเดินวนเวียนอยู่ในห้องนอนของตัวเอง เพราะไม่ได้ออกไปไหนและก็ไม่รู้จะทำอะไรด้วย
แต่มันก็ยังน่าอึดอัดอยู่ดีเพราะไม่ว่าเธอจะไปทำอะไรที่ไหนลูกน้องของชินกรณ์ก็จะคอยตามติดเธอไปตลอด ไม่มีทางที่จะปล่อยให้เธอได้อยู่ตามลำพังกับเพื่อนหรือเดินไปไหนเพียงตัวคนเดียวเลย
ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้ ทั้งๆ ที่ตัวเขาเองก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไรในตัวของเธอ ส่วนใหญ่จะสั่งให้ลูกน้องเป็นคนคอยดูแลมากกว่า
ครืด ครืด ครืด
หญิงสาวมองไปตามเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันเพราะนั่นไม่ใช่โทรศัพท์ของเธอ แต่เป็นโทรศัพท์ของชินกรณ์ที่เขาลืมเอาไว้ เมื่อคืนเขามานอนอยู่กับเธอที่ห้องและออกไปแต่เช้า แต่ดันลืมโทรศัพท์มือถือเอาไว้ที่โต๊ะหัวเตียง และตอนนี้ก็มีเบอร์โทรเข้ามา เป็นเบอร์ที่ไม่ได้ถูกการบันทึกชื่อเอาไว้
ฟ้าฝันนั่งมองจนกระทั่งสายตัดไป และก็โทรเข้ามาอีกหลายๆ ครั้ง จนเธอหยิบขึ้นมากดรับสายด้
