ไอวาสั่งให้คนของตนเองขับรถนำชินกรณ์ไปจนถึงบ้านพักที่เป็นเซฟเฮ้าส์ของเธอ ด้านนอกมองดูก็เหมือนบ้านทั่วๆ ไป แต่ด้านในมีการ์ดคอยเฝ้าอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง
และก็ไม่มีใครรู้ว่าไอวามีเซฟเฮ้าส์อยู่ที่นี่อีกแม้กระทั่งตรีศูล เพราะเธอชอบซื้อบ้านต่อจากนักธุรกิจที่ร้อนเงินและเก็บเอาไว้
"ที่นี่หรอ?" ชินกรณ์เอ่ยปากถามขึ้น พร้อมกับสอดส่องสายตามองลึกเข้าไปด้านใน
"ครับ ที่นี่ครับ"
"ขอบใจ"
"ครับ"
ชินกรณ์ลงจากรถแล้วค่อยๆ เดินเข้าไปด้านใน เขาไม่ได้ถูกการ์ดขวางเพราะไอวาได้บอกเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว
ในบ้าน...
"จ๊ะเอ๋คนเก่ง วันนี้ป้าไอจะมาหานะ เห็นบอกว่าจะมีของขวัญมาให้ด้วย"
"แอ้~แอ้~แอ้"
ชินกรณ์หยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูบ้าน เพราะได้ยินเสียงที่คุ้นหู และได้ยินเสียงของเด็กน้อยกำลังส่งเสียงเล่นอย่างสนุกสนาน ในตอนนี้หัวใจของเขามันเต้นแรงมากๆ เพราะจำได้ดีว่านี่คือเสียงของใคร
"ไอ้อ้วน....กินเก่งจังโลย..."
"
