หลายวันต่อมา
ชินกรณ์ยังไม่ยอมกลับไปไหนเพราะรู้ว่ายังไงฟ้าฝันก็ต้องให้อภัยเขาจนได้ แค่ต้องรอเวลาให้เธอใจเย็นลงมากกว่านี้ก่อน
แต่ถึงตอนนี้ฟ้าฝันก็ยังไม่ยอมให้เขาเจอหน้าลูกเลยสักครั้งเดียว ได้เห็นหน้าลูกชายครั้งแรกในตอนนั้นเขาจำได้และก็อยากจะเห็นหน้าอีกแต่ก็ถูกขัดขวาง
เด็กน้อยหน้ากลมตัวจ้ำม่ำ น่าจับมาอุ้มไว้แล้วกอดแน่นๆ ดูเหมือนจะอบอุ่นดี
ทุกเช้าเขาจะคอยยืนแอบมองอยู่ห่างๆ ทุกครั้งที่ฟ้าฝันพาลูกของเธอออกมาเดินเล่นที่หน้าบ้าน เพราะถ้าเขาพรวดพราดเข้าไปหรือแสดงตัวเธอก็จะพาลูกกลับเข้าไปในบ้านทันที ยืนดูอยู่ห่างๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน แม้จะไม่ได้สัมผัสร่างกาย อย่างน้อยได้คอยมองหน้าแบบนี้ก็ยังดี
ถึงจะได้อยู่ที่นี่ได้เห็นหน้าเธอทุกวันแต่ก็ยากที่จะเข้าไปหาภรรยาของตนเอง เพราะเธอสั่งห้ามทุกคนเอาไว้ว่าถ้าใครปล่อยให้เขาเข้าไปจะต้องถูกเธอโกรธอย่างแน่นอน
ทุกคนที่นี่เคารพฟ้าฝันเหมือนกับเจ้านายอีกคนนึง ซึ
