เช้าวันต่อมา...
ฟ้าฝันพาลูกชายตัวน้อยตื่นแต่เช้าตามปกติ เพราะต้องกินข้าวเช้าให้ตรงเวลาเธอจึงไม่อยากพาลูกชายนอนตื่นสายจนติดเป็นนิสัย และจะได้รับบรรยากาศบริสุทธิ์ยามเช้าด้วย
"ตื่นเช้าจังเลยค่ะ"
"ก็ยังไม่เช้าเท่าป้าหรอกค่ะ ทุกคนที่นี่ตื่นเช้ากว่าฟ้าตั้งเยอะ"
"ทุกคนที่นี่ตื่นเช้ากันจนเป็นเรื่องปกติแล้วค่ะ"
"งั้นฟ้าขอพาลูกหมูออกไปเดินเล่นก่อนนะคะ"
"ค่ะ"
ฟ้าฝันพาลูกชายออกไปเดินเล่นรับลมบริสุทธิ์ยามเช้าๆ โดยมีชินกรณ์คอยแอบมองอยู่ห่างๆ
ตอนนี้ลูกชายของเธอนั่งได้แล้วกำลังจะหัดคลานเลย แน่นอนว่าพัฒนาการไปเร็วกว่าเด็กที่อายุไล่เรียงกัน เป็นเด็กที่เรียนรู้ไว้เรียนรู้เก่ง แถมยังตัวใหญ่กว่าเด็กที่รุ่นราวคราวเดียวกันตั้งเยอะ
"แฮ่ม!" เสียงกระแอมดังทำให้ฟ้าฝันที่ยืนอุ้มลูกอยู่หันไปมองด้วยความสงสัย
"อะไรของคุณ กระดูกติดคอหรือไง?"
"ฉันไม่ใช่หมานะ" ชินกรณ์รีบเถียง
"ฉันก็ยังไม่ทันได้พูดเลยนะว่าเหมือน
