ตกกลางดึกคืนหนึ่ง...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฟ้าฝันถอนหายใจออกมาเพราะรู้ว่าคนที่มาเคาะประตูห้องเธอในช่วงเวลาแบบนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น
"เข้ามาสิ"
แกร้ก~
"กำลังจะพาลูกหมูนอนแล้วหรอ?"
"อืม ดึกแล้วฉันก็จะพาลูกหมูนอนแล้วสิถามแปลก"
"ให้ฉันนอนเป็นเพื่อนไหม ถ้านอนฝั่งนี้ฉันจะได้นอนขวางลูกหมูเอาไว้ด้วยไง เผื่อลูกหมูจะกลิ้งเดี๋ยวจะตกเตียงเอา"
"ที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยเห็นลูกหมูกลิ้งตกเตียงสักที"
"ก็เผื่อเอาไว้ไง ตอนนี้ลูกหมูโตขึ้นแล้วนะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณนะ แต่ฉันนอนสองคนกับลูกได้คุณไม่ต้องห่วงหรอก"
"เอ่อ...เผื่อว่าเกิดอะไรขึ้นกลางดึกฉันจะได้ช่วยได้ทันไง"
"จะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะคุณมั่วอีกแล้ว"
"ก็เอ่อ...ไม่รู้เหมือนกันเผื่อเอาไว้ไง"
"มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกคุณคิดมากไปเองนั่นแหละ"
"ฉันอยากนอนกอดลูกหมูจัง ตอนกลางคืนนอนกอดหมอนข้างมันไม่อุ่นเลย ได้นอนกอดลูกหมูคงจะอุ่นน่าดู"
