เช้าวันต่อมา...
ปึก!
"คะ แค่ก..." เสียงทุ้มนิ่งร่างสูงที่นอนเปลือยอกอยู่ไอออกมาเสียงหลงหลังจากที่ถูกมือขนาดเล็กของใครบางคนฟาดลงเข้ามายังแผงอกแกร่งของเขาอย่างจัง ดวงตาคมลืมตาขึ้นมาทันทีด้วยสีหน้าสะลึมสะลือทั้งคิดว่าร่างบางที่นอนอยู่ด้านข้างคงจะตั้งใจแกล้งเขาเหมือนเมื่อตอนแรก แต่แล้วเจ้าของใบหน้าหล่อก็ต้องชะงักไปเมื่อพบว่าร่างเล็กที่นอนดิ้นอยู่ภายในอ้อมกอดเขานั้นยังคงหลับสนิทอยู่ เธอคงจะนอนดิ้นจริง ๆ โดยคามิลเองก็พอรู้อยู่บ้างหลังจากที่นอนร่วมเตียงกันอยู่หลายครั้ง เพราะเขามักจะโดนมือเล็กไม่ก็ศอกอัดตามลำตัวอยู่เป็นประจำ
"..." ใบหน้าหล่อก้มลงจ้องมองไปยังใบหน้าเรียวใสของคนด้านข้างนิ่ง แม้ว่าสีหน้าจะเย็นชานิ่งเรียบ ทว่าแววตากลับเต็มไปด้วยความหลงใหลเอ็นดูไม่รู้ตัว มือหนาเตรียมยกขึ้นมาหมายจะลูบไปที่แก้มใสของร่างบาง แต่แล้วคนตัวสูงก็ต้องรีบผละมือออกเมื่อเห็นว่าเปลือกตากลมกำลังขยับเหมือนคนกำลังจะ
